Lua - Ive Mendes

I know that it is freezing but I think we have to walk

Waving at the taxis;

they keep turning their lights off

But Julie knows a party at some actor’s west side loft

Supplies are endless in the evening;

by the morning they’ll be gone

When everything is lonely I can be my own best friend

I get a coffee and the paper;

have my own conversations

With the sidewalk and the pigeons and my window reflection

The mask I polish in the evening, by the morning looks like shit

And I know you have a heavy heart;

I can feel it when we kiss

So many men stronger than me have thrown their backs out trying to lift it

But me I’m not a gamble you can count on me to split

The love I sell you in the evening, by the morning won’t exist

You’re looking skinny like a model with your eyes all painted black

You just keep going to the bathroom always say you’ll be right back

Well it takes one to know one, kid, I think you’ve got it bad

But what’s so easy in the evening, by the morning is such a drag

I’ve got a flask inside my pocket we can share it on the train

If you promise to stay conscious I will try and do the same

We might die from medication, but we sure killed all the pain

But what was normal in the evening, by the morning seems insane

And I’m not sure what the trouble was that started all of this

The reasons all have run away but the feeling never did

It’s not something I would recommend, but it is one way to live

Cause what is simple in the moonlight, by the morning never is

What’s so simple in the moonlight, now is so complicated

What’s so simple in the moonlight, so simple in the moonlight

Ik weet dat het vriest, maar ik denk dat we moeten lopen

Zwaaien naar de taxi's;

ze blijven hun lichten uitdoen

Maar Julie kent een feest op de loft aan de westkant van een acteur

De voorraden zijn 's avonds eindeloos;

tegen de ochtend zijn ze weg

Als alles eenzaam is, kan ik mijn eigen beste vriend zijn

Ik krijg een koffie en de krant;

mijn eigen gesprekken voeren

Met het trottoir en de duiven en mijn raamreflectie

Het masker dat ik 's avonds poets, ziet er 's ochtends uit als stront

En ik weet dat je een zwaar hart hebt;

Ik kan het voelen als we kussen

Zoveel mannen die sterker zijn dan ik, hebben hun rug naar buiten gegooid om het op te tillen

Maar ik ben geen gok, je kunt op me rekenen om te splitsen

De liefde die ik je 's avonds verkoop, tegen de ochtend zal niet bestaan

Je ziet er mager uit als een model met je ogen helemaal zwart geverfd

Je blijft gewoon naar het toilet gaan, zeg altijd dat je zo terug bent

Nou, je hebt er een nodig om er een te kennen, jochie, ik denk dat je het slecht hebt

Maar wat 's avonds zo gemakkelijk is, is 's ochtends zo'n sleur

Ik heb een fles in mijn zak die we kunnen delen in de trein

Als je belooft bij bewustzijn te blijven, zal ik proberen hetzelfde te doen

We gaan misschien dood door medicijnen, maar we hebben zeker alle pijn verdreven

Maar wat 's avonds normaal was, lijkt 's ochtends krankzinnig

En ik weet niet zeker wat het probleem was waarmee dit allemaal begon

De redenen zijn allemaal weggelopen, maar het gevoel nooit

Het is niet iets dat ik zou aanraden, maar het is een manier om te leven

Want wat eenvoudig is in het maanlicht, is 's morgens nooit zo

Wat in het maanlicht zo eenvoudig is, is nu zo ingewikkeld

Wat is zo eenvoudig in het maanlicht, zo eenvoudig in het maanlicht?