Lord Have Mercy - 100 Demons

In the place of gods, in the hands of fate

I gave it all but I’ve been raped

No friends ever came, no love for me

I know that I’m free

From the words, from the cancer, from their eyes

From all the bullshit I despise

From all the countless fucking lies

You’re all dead to me

If I could I would stop your heart

Not a threat, just a thought I do enjoy

Do your best to keep me from you

My broken dreams and shattered goals

Stop the lies, we are not friends

End of the line for your forked tongue

Since I was young nothings more true

Than what was told that golden clue

She always said «Our blood ran deep.»

And no one can compete… with the ties that you have with family

Your trust should weigh so heavily on the ones who raised and cared for you

You know this is true

In de plaats van goden, in de handen van het lot

Ik heb alles gegeven, maar ik ben verkracht

Er zijn nooit vrienden geweest, geen liefde voor mij

Ik weet dat ik vrij ben

Van de woorden, van de kanker, van hun ogen

Van alle onzin die ik veracht

Van alle talloze verdomde leugens

Jullie zijn allemaal dood voor mij

Als ik kon, zou ik je hart stoppen

Geen bedreiging, maar een gedachte waar ik wel van geniet

Doe je best om me bij je weg te houden

Mijn gebroken dromen en verbrijzelde doelen

Stop de leugens, we zijn geen vrienden

Einde van de rij voor je gespleten tong

Sinds ik jong was, is er niets meer waar

Dan wat die gouden aanwijzing werd verteld

Ze zei altijd: "Ons bloed zat diep."

En niemand kan concurreren... met de banden die je hebt met familie

Uw vertrouwen zou zo zwaar moeten wegen op degenen die u hebben opgevoed en verzorgd

Je weet dat dit waar is