I Do - Zonderling, Andreas Moss

I see you there

Standing in the mirror staring back at me

Never knew it would come to this

I know your face

Like a photograph that I can’t erase

I’m not letting you win again

‘Cause all of my life

You told me that I’m not good enough

I’m not brave enough

All of this time

I’ve asked myself why

I’m so scared to let you go

I’m not scared anymore

I never ever knew

If I could truly love you

But I, but I do

But I, but I do

I never ever knew

If I could just forgive you

But I, but I do

But I, but I

But I, but I do

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I do, do, do

I know we’ve been

Through a lot of things and it hurts you still

It’s not over and done just yet

We’re hiding still

From reality wondering who we’ll be

When the dust settles after this

‘Cause all of my life

I told you that you weren’t good enough

Not brave enough

All of this time

I’ve asked myself why

I’m so scared to let you go

I’m not scared anymore

I never ever knew

If I could truly love you

But I, but I do

But I, but I do

I never ever knew

If I could just forgive you

But I, but I do

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I

But I, but I do, do, do

Ik zie je daar

In de spiegel staan ​​en naar me staren

Nooit geweten dat het zover zou komen

Ik ken je gezicht

Zoals een foto die ik niet kan wissen

Ik laat je niet meer winnen

Omdat mijn hele leven

Je vertelde me dat ik niet goed genoeg ben

Ik ben niet dapper genoeg

Al deze tijd

Ik heb mezelf afgevraagd waarom

Ik ben zo bang om je te laten gaan

Ik ben niet bang meer

Ik heb het nooit geweten

Als ik echt van je zou kunnen houden

Maar ik, maar ik doe

Maar ik, maar ik doe

Ik heb het nooit geweten

Als ik je kon vergeven

Maar ik, maar ik doe

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik doe

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik doe, doe, doe

Ik weet dat we zijn geweest

Door veel dingen heen en het doet je nog steeds pijn

Het is nog niet voorbij en klaar

We verstoppen ons nog steeds

Vanuit de realiteit afvragend wie we zullen zijn

Als het stof hierna is neergedaald

Omdat mijn hele leven

Ik heb je gezegd dat je niet goed genoeg was

Niet dapper genoeg

Al deze tijd

Ik heb mezelf afgevraagd waarom

Ik ben zo bang om je te laten gaan

Ik ben niet bang meer

Ik heb het nooit geweten

Als ik echt van je zou kunnen houden

Maar ik, maar ik doe

Maar ik, maar ik doe

Ik heb het nooit geweten

Als ik je kon vergeven

Maar ik, maar ik doe

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik

Maar ik, maar ik doe, doe, doe