Тишина в пустоте - Зимавсегда

это ещё один день из чужого окна

(в пепельно-пыльных тонах)

главнокомандующий ходом вещей

(так и застал меня)

среди тонных рек

и многоэтажных скал

чей-то ослепительный взгляд

там, куда снаряды не долетят

там, где ни дорог, ни стен

и тишина в пустоте

и только море звучит

бронзовых нот тысячи

(и тысячи)

и тысячи

и я врастаю в песок, я таю в воде

(так хорошо)

я теперь никто

я сейчас нигде

чей-то ослепительный взгляд

там, куда снаряды не долетят

там, где ни дорог, ни стен

и тишина в пустоте

и только море звучит

я не подхожу, я не подхожу

никуда

чей-то ослепительный взгляд

там, куда снаряды не долетят

там, где ни дорог, ни стен

и тишина в пустоте

и тишина в пустоте

и тишина в пустоте

и тишина в пустоте

het is weer een dag vanuit het raam van iemand anders

(in as-stof kleuren)

opperbevelhebber van de dingen

(zo viel het me op)

tussen tonnen rivieren

en rotsen met meerdere verdiepingen

iemands oogverblindende blik

waar de schelpen niet komen

waar geen wegen zijn, geen muren

en stilte in de leegte

en alleen de zee klinkt

duizenden bronzen biljetten

(en duizenden)

en duizenden

en ik groei in het zand, ik smelt in het water

(geweldig)

Ik ben niemand nu

ik ben nu nergens

iemands oogverblindende blik

waar de schelpen niet komen

waar geen wegen zijn, geen muren

en stilte in de leegte

en alleen de zee klinkt

Ik pas niet, ik pas niet

nergens

iemands oogverblindende blik

waar de schelpen niet komen

waar geen wegen zijn, geen muren

en stilte in de leegte

en stilte in de leegte

en stilte in de leegte

en stilte in de leegte