Кокон - Зимавсегда

папа плакал лишь однажды

да и то совсем чуть-чуть

но не это важно

но не это важно

там ведь у лопаток самых

где крепились два крыла

два красивых шрама

аккуратных шрама

где сквозь кожу тугую нить вела

за собою игла

и как будто из волокон

из ошибок неудач

ты плетешь свой кокон

неуютный кокон

но не спрятаться как себя ни прячь

если сам свой палач

я давно должен был превратится в бабочку

но не спрятаться как себя ни прячь

если сам свой палач

папа плакал лишь однажды

да и то совсем чуть-чуть

Papa huilde maar één keer

en ja, een klein beetje

maar het maakt niet uit

maar het maakt niet uit

daar tenslotte bij de schouderbladen

waar twee vleugels aan vastzaten

twee mooie littekens

mooi litteken

waar een strakke draad door de huid liep

achter een naald

en als van vezels

van de fouten van mislukkingen

je weeft je cocon

ongemakkelijke cocon

maar verberg je niet, hoe je jezelf ook verbergt

als hij zijn eigen beul is

Ik had al lang geleden in een vlinder moeten veranderen

maar verberg je niet, hoe je jezelf ook verbergt

als hij zijn eigen beul is

Papa huilde maar één keer

en ja, een klein beetje