Межзвёздная - Земля Легенд

В небо уносит судьбы нашей срезы

Туда, где хранится последний отрезок

Самых первых времен…

У нас очень мало минут для прощанья,

Просто поверь моим обещаньям.

Ты скоро поймешь, что счастье-

Дорога вперед…

Припев:

Оставь свой дом на краю Вселенной,

Пусть мимо проносятся звуки созвездий.

За синей тьмой горизонт событий,

Он вплетает наши межзвездные струны в свои нити.

Мои мысли уведут корабли за собою,

Мы будем в вечном океане сна.

Наши звезды станут зернами

На черноземе согретой Вселенной.

Твои чувства станут моими

Первыми песнями роковыми.

Мы с самых разных,

С самых далеких планет.

Тебя нет?

Припев:

Оставь свой дом на краю Вселенной,

Пусть мимо проносятся звуки созвездий.

За синей тьмой горизонт событий,

Он вплетает наши межзвездные струны в свои нити.

Мимо нас проскользнули тысячелетья.

Мы рвались к синеве, но затянуты сетью

Наших прошлых ошибок, на исходе борьбы

Раскаляется лава нашей вины!

Смотри, отсюда мы видим время!

Оно оставило лишь обелиски.

Мы будто снова рядом с теми,

Кто был когда-то так близко.

Припев:

Оставь свой дом на краю Вселенной,

Пусть мимо проносятся звуки созвездий.

За синей тьмой горизонт событий,

Он вплетает наши межзвездные струны в свои нити.

Neemt het lot van onze sectie de lucht in

Waar het laatste segment is opgeslagen

De vroegste tijden...

We hebben maar een paar minuten om afscheid te nemen,

Vertrouw gewoon op mijn beloften.

Je zult snel beseffen dat geluk is

Weg vooruit...

Refrein:

Verlaat je huis aan de rand van het universum

Laat de geluiden van de sterrenbeelden voorbij komen.

Voorbij de blauwe duisternis de gebeurtenishorizon

Hij weeft onze interstellaire draden in zijn draden.

Mijn gedachten zullen de schepen achter hen leiden,

We zullen in de eeuwige oceaan van slaap zijn.

Onze sterren zullen granen worden

Op de zwarte aarde van het verwarmde heelal.

Jouw gevoelens worden de mijne

De eerste nummers zijn fataal.

Wij zijn van heel anders

Van de meest verre planeten.

Ben je afwezig?

Refrein:

Verlaat je huis aan de rand van het universum

Laat de geluiden van de sterrenbeelden voorbij komen.

Voorbij de blauwe duisternis de gebeurtenishorizon

Hij weeft onze interstellaire draden in zijn draden.

Duizenden jaren zijn aan ons voorbijgegaan.

We haastten ons naar de blauwe, maar we werden aangetrokken door het net

Onze fouten uit het verleden, aan het einde van de strijd

De lava van onze schuld warmt op!

Kijk, vanaf hier kunnen we de tijd zien!

Er bleven alleen obelisken over.

We lijken er weer naast te zitten

Die ooit zo dichtbij was.

Refrein:

Verlaat je huis aan de rand van het universum

Laat de geluiden van de sterrenbeelden voorbij komen.

Voorbij de blauwe duisternis de gebeurtenishorizon

Hij weeft onze interstellaire draden in zijn draden.