Ayrıldık İşte... - Zeki Müren

Ayrılık için, son kez yine

Uzaktan sadece, gözlerine baktım

Gözlerin ağlıyordu biliyorum istemiyordu,

Sadece öyle susuyordu.

Korkuyor söylemiyordu, ayrıldık diyemiyordu,

Belki de hala seviyordu

Şimdi senle ayrıldık işte

Şimdi eller mutlu olsun yine,

O kader o masum aşkımıza kıydı,

Ağlama sevgilim gözyaşlarını silen yok (silemem ki)

Her son gibi bu aşk da son buldu

Yüreklerden tırmanan, alevler ile.

Bel ki birgün yine kavuşuruz seninle

Ya ömürde ya ölümden sonra

Yüreğim dayanmıyor, her gece sensiz ağlıyor,

Bu ömrü bile, yaşamak istemiyor…

C!

KO

Om afscheid te nemen, alweer voor de laatste keer

Van een afstand keek ik net in je ogen

Ik weet dat je ogen huilden

Hij had gewoon zo'n dorst.

Hij was bang, hij zei niet, hij kon niet zeggen dat we uit elkaar waren,

Misschien hield hij nog steeds van

Nu hebben we het uitgemaakt met jou

Nu zijn handen weer gelukkig,

Dat lot nam onze onschuldige liefde,

Huil niet schat, niemand kan je tranen afvegen (ik kan het niet)

Zoals aan elk einde kwam ook aan deze liefde een einde

Klimmen vanuit het hart, met vlammen.

Misschien ontmoeten we je op een dag weer

Ofwel in het leven of na de dood

Mijn hart kan het niet aan, het huilt elke nacht zonder jou,

Hij wil dit leven niet eens leven...

C!

KO