Na stacji Jerzego z Podebrad - Zbigniew ZamacHowski

Widzimy się co dzień na schodach w metrze,

gdy ona jedzie na dół - ja na powierzchnię

Ja wracam z nocnej zmiany,

a ty pracujesz rano

Ja jestem niewyspany,

ty z twarzą zatroskaną

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad

Praga o szóstej jeszcze sennie ziewa

i tylko my naiwni — robimy co trzeba

Ja spieszę się z kliniki,

gna do kiosku ona

Zmęczone dwa trybiki,

dwie wyspy wśród miliona

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad.

Choć o tej samej porze — randki są ruchome,

bo w tym tandemie każdy jedzie w swoją stronę

Ja w lewo, ona w prawo

nie ma odwrotu

ją czeka Rude pravo

a na mnie pusty pokój

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad.

Na czarodziejskich schodach czuję w sercu drżenie,

gdy kioskareczka Ewa śle mi swe spojrzenie

W pospiechu ledwie zdążę

powiedzieć - «witam z rana»,

bo całowania w biegu

surowo się zabrania

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad

A Praga drzemie i nic jeszcze nie wie

o dwojgu zakochanych, zapatrzonych w siebie

Już tęsknią nasze włosy

pędem rozwiane

do tego, co nas czeka

do tego, co nieznane

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad.

We zien elkaar elke dag op de trappen in de metro,

als ze naar beneden gaat, ga ik naar de oppervlakte

Ik kom terug van de nachtdienst,

en je werkt in de ochtend

Ik ben slaperig,

jij met een bezorgd gezicht

En de trappen bewegen, hoewel ze zouden kunnen staan

op het station George z Podebrad

Praag om zes uur geeuwt nog slaperig

en alleen wij de naïeve - wij doen wat nodig is

Ik heb haast van de kliniek,

ze gaat naar de kiosk

Moe twee tandwielen,

twee eilanden onder een miljoen

En de trappen bewegen, hoewel ze zouden kunnen staan

op het station George z Podebrad.

Hoewel tegelijkertijd -dates mobiel zijn,

want in deze tandem gaat iedereen zijn eigen weg

Ik ging weg, zij rechts

er is geen weg terug

Rude wet wacht op haar

en een lege kamer op mij

En de trappen bewegen, hoewel ze zouden kunnen staan

op het station George z Podebrad.

Op de magische trap voel ik een trilling in mijn hart,

als krantenwinkel Ewa me haar blik stuurt

Ik heb haast, ik red het amper

zeg - «hallo morgen»,

omdat kussen op de vlucht

streng verboden

En de trappen bewegen, hoewel ze zouden kunnen staan

op het station George z Podebrad

En Praga dommelt en weet nog niets

over twee verliefde mensen, verliefd op elkaar

We missen ons haar nu al

weggeblazen

naar wat ons te wachten staat

naar het onbekende

En de trappen bewegen, hoewel ze zouden kunnen staan

op het station George z Podebrad.