Man with a Bronze Guitar - Zandy

Forty days of walking in the desert

The sun is giving meaning to every drop of water

His diamonds shine on in the sky

At the end of times he’ll take a boat and sail to the horizon lighting a cigar,

a man with a bronze guitar.

A lonely tree in an endless forest

Waiting to be burned by the mighty infernal fire

His Childhood views belong now to the past

He tries to live the day that the green has turned to black, the mountain scar,

he is a man with a bronze guitar.

Fighting, birds along with lions

Swimming by the shore trying to get some water

Winds of earth have turned against the eagles

As that war’s erupting he’s lying on the grass staring at his star,

a man with a bronze guitar.

Houses are burning, and he drinks coffee

People are dying, and he is still young

His world is under a wrong command

But he don’t care cause hiss song has sung

The ground is cracking beneath his feet

The air is toxic because of his car

The trees are burning in front of his eyes

But he… he’s just a man with a bronze guitar

Yes he… he’s just a man with a bronze guitar.

Studying the ageless stones and boulders

Searching for shadows they are pieces of survival

Tiny stones of every shape and color

He doesn’t care of Mountain View though it doesn’t seem so far

Who am I to judge?

I am a man with a bronze guitar.

Veertig dagen wandelen in de woestijn

De zon geeft betekenis aan elke druppel water

Zijn diamanten schitteren in de lucht

Aan het einde der tijden zal hij een boot nemen en naar de horizon zeilen terwijl hij een sigaar opsteekt,

een man met een bronzen gitaar.

Een eenzame boom in een eindeloos bos

Wachtend om verbrand te worden door het machtige helse vuur

Zijn jeugdopvattingen behoren nu tot het verleden

Hij probeert de dag te leven dat het groen in zwart is veranderd, het berglitteken,

hij is een man met een bronzen gitaar.

Vechten, vogels samen met leeuwen

Zwemmen langs de kust proberen wat water te krijgen

De winden van de aarde hebben zich tegen de adelaars gekeerd

Terwijl die oorlog losbarst, ligt hij op het gras te staren naar zijn ster,

een man met een bronzen gitaar.

Huizen staan ​​in brand en hij drinkt koffie

Er gaan mensen dood en hij is nog jong

Zijn wereld staat onder een verkeerd bevel

Maar het kan hem niet schelen, want zijn lied is gezongen

De grond kraakt onder zijn voeten

De lucht is giftig vanwege zijn auto

De bomen staan ​​in brand voor zijn ogen

Maar hij... hij is gewoon een man met een bronzen gitaar

Ja hij... hij is gewoon een man met een bronzen gitaar.

Het bestuderen van de tijdloze stenen en keien

Op zoek naar schaduwen zijn het stukjes overleving

Kleine stenen in elke vorm en kleur

Hij geeft niet om Mountain View, hoewel het niet zo ver lijkt

Wie ben ik om te oordelen?

Ik ben een man met een bronzen gitaar.