По касательной - Zambezi

Нас по касательной отбрасывает в сторону,

За рамки общепринятые, катимся под гору мы;

И вроде невесомые мысли, но сильней,

Свои ошибки заставляют быть мудрей.

Не спеши, за спинами только руины;

Плачь весны и песни грустные летят с бобины.

Молоды и беззаботны, как ветер независимы, —

Поем про дым и видим сны.

В танце расскажет мне историю свою,

Я третий день не пью, — я обещал, терплю!

И без причины все в окно смотрю, —

А там весна, там жизнь ключом, пойду, пройдусь…

Пойду, пройдусь… Там весна…

Припев:

Не растерять бы все силы раньше времени;

Ремни затянуты, но надо быть уверенней!

Как получилось так, что я остался сам здесь?

Не растерять бы все силы раньше времени;

Ремни затянуты, но надо быть уверенней!

Как получилось так?

Времена года не существуют,

Вас что-то волнует, а меня — точно нет!

Кто-то, кого-то, к кому-то ревнует, —

После себя, оставляя лишь бред.

Постой, все мои числа в ноль,

Разрезан ровно вдоль взмахом руки.

Голова варит слова, боли, муки,

Оставь меня, и сегодня не тронь.

А любознательным — мы побреем головы

Наголо, в наглую…

Пусть не суют свой нос в не свои дела,

Кому какое дело, что я третий день не пью?

Припев:

Не растерять бы все силы раньше времени;

Ремни затянуты, но надо быть уверенней!

Как получилось так, что я остался сам здесь?

Не растерять бы все силы раньше времени;

Ремни затянуты, но надо быть уверенней!

Как получилось так?

We worden tangentieel opzij gegooid,

Voorbij het algemeen aanvaarde rollen we bergafwaarts;

En als gewichtloze gedachten, maar sterker,

Je fouten maken je wijzer.

Haast je niet, er zijn alleen ruïnes achter je;

De lentekreet en droevige liedjes vliegen van de haspel.

Jong en zorgeloos, zo onafhankelijk als de wind, -

We zingen over rook en zien dromen.

In de dans zal hij me zijn verhaal vertellen,

Ik drink niet voor de derde dag - ik heb beloofd, ik volhard!

En zonder reden kijk ik uit het raam, -

En er is lente, er is leven in de sleutel, ik zal gaan, ik zal lopen ...

Ik ga, ik ga wandelen ... Het is lente daar ...

Refrein:

Om niet van tevoren alle kracht te verliezen;

De riemen zijn strak aangetrokken, maar je moet zeker zijn!

Hoe kwam het dat ik hier alleen verbleef?

Om niet van tevoren alle kracht te verliezen;

De riemen zijn strak aangetrokken, maar je moet zeker zijn!

Hoe is het gebeurd?

De seizoenen bestaan ​​niet

Er is iets dat je zorgen baart, maar ik zeker niet!

Iemand, iemand, jaloers op iemand, -

Na zichzelf, waardoor alleen delirium.

Wacht, al mijn getallen zijn nul,

Recht gesneden samen met een golf van de hand.

Het hoofd kookt woorden, pijnen, meel,

Verlaat me en raak me vandaag niet aan.

En voor de nieuwsgierigen - we zullen ons hoofd scheren

Naakt, brutaal...

Laat ze hun neus niet steken in dingen die niet van hen zijn,

Wat maakt het uit als ik de derde dag niet drink?

Refrein:

Om niet van tevoren alle kracht te verliezen;

De riemen zijn strak aangetrokken, maar je moet zeker zijn!

Hoe kwam het dat ik hier alleen verbleef?

Om niet van tevoren alle kracht te verliezen;

De riemen zijn strak aangetrokken, maar je moet zeker zijn!

Hoe is het gebeurd?