Coffee Cup - A Firm Handshake

I think I’m seeing things in my coffee cup

And I don’t know if all these dreams will ever be enough

To keep me truckin' along this dusty, potholed road

I suppose I should be going now, my coffee’s getting cold

Just like my soul

Sunrise, sunset, doesn’t matter, it’s always the same

The sun is moving all the time, but we’re the ones changing

Ranges of emotion cluttering my mind

Bouncing through my body, destroying my insides

But please don’t take my soul;

It’s the thing I need most

Times’s a-wasting, my breath’s becoming short

Waiting for an answer, but it’s time I can’t afford

Begging and bartering has become my last resort

It’s up to me to acknowledge or to ignore:

Time

What’s the point of wondering when nothing’s getting done?

And what’s the use of marching to the beat of your own drum

When you’re out of tune and have no rhythm and you’re all torn up?

Well, Father, if it is your will then please just take this cup

Take this cup

So I put on my helmet and I strap on my boots

The rest of it is uphill and I know that I may lose

But there’s no chance of gaining if I never even try

And I would like to know myself before I have to die

As I sigh my last sigh

Times’s a-wasting, my breath’s becoming short

Waiting for an answer, but it’s time I can’t afford

Begging and bartering has become my last resort

It’s up to me to acknowledge or to ignore:

Time

Time to listen, time to learn

Time to rise up from these ashes of my burned

And broken life that I led

To save my soul no longer dead

My soul no longer dead

Ik denk dat ik dingen in mijn koffiekopje zie

En ik weet niet of al deze dromen ooit genoeg zullen zijn

Om me over deze stoffige weg met gaten te houden

Ik veronderstel dat ik nu moet gaan, mijn koffie wordt koud

Net als mijn ziel

Zonsopgang, zonsondergang, maakt niet uit, het is altijd hetzelfde

De zon beweegt de hele tijd, maar wij zijn degenen die veranderen

Emoties die mijn hoofd vervuilen

Stuitert door mijn lichaam, vernietigt mijn binnenkant

Maar neem alsjeblieft mijn ziel niet;

Het is wat ik het meest nodig heb

Tijden verspillen, mijn adem wordt kort

Wachten op een antwoord, maar het wordt tijd dat ik het me niet kan veroorloven

Bedelen en ruilen is mijn laatste redmiddel geworden

Het is aan mij om te erkennen of te negeren:

Tijd

Wat heeft het voor zin om je af te vragen wanneer er niets wordt gedaan?

En wat is het nut van marcheren op het ritme van je eigen drum?

Wanneer je uit de toon valt en geen ritme hebt en je bent helemaal verscheurd?

Wel, vader, als het uw wil is, neem dan alstublieft deze beker

Neem deze beker

Dus ik zet mijn helm op en doe mijn laarzen aan

De rest is bergopwaarts en ik weet dat ik kan verliezen

Maar er is geen kans om te winnen als ik het nooit eens probeer

En ik zou mezelf willen leren kennen voordat ik moet sterven

Terwijl ik mijn laatste zucht zucht

Tijden verspillen, mijn adem wordt kort

Wachten op een antwoord, maar het wordt tijd dat ik het me niet kan veroorloven

Bedelen en ruilen is mijn laatste redmiddel geworden

Het is aan mij om te erkennen of te negeren:

Tijd

Tijd om te luisteren, tijd om te leren

Tijd om op te staan ​​uit deze as van mijn verbrande

En gebroken leven dat ik leidde

Om mijn ziel te redden die niet langer dood is

Mijn ziel is niet langer dood