Junkyard - Zac Brown Band

I have lived in a junkyard,

Where the weeds eat up the rain

If you get anything there, even out of place

You know there’s hell to pay

And he said, «You're as sick, as you are lovely,

And in need of a hand»

He tells me, «You are never worthy»

But I was just a child, you see

That’s my reality

He had a sick little girl, dirty and harmed

With a breast plate made of metal

She drives all day in a rusty Buick

And her feet don’t reach the pedals

Got a jar of flies, a father’s disguise,

Where his heart should be

A mouth is sown together

She screams with those eyes

(She screams with those eyes)

She screams with those eyes

She’s as sick, as she is lovely

And in need of my hand

He tells her, «You are never worthy»

She was all alone, you see

That was her reality

Yeaaaah…

Well I’ve shoulda been sleepin', shoulda been dreamin'

But I wake up to broken glass

There’ll be one more empty desk in my homeroom class

I got an old bone pocket knife, tight in my right hand

To save my poor mother from the junkyard man

And I say, «He's as sick as he is lovely,

And in need of a hand»

He will know he’s not worthy

When he dies alone you’ll see

That’s his reality

I’m not sick, I am lovely

And hatred is the curse of man

And I will not feel unworthy

Cause I’ve washed my hands, you see

That’s my reality, yeah

Ik heb op een autokerkhof gewoond,

Waar het onkruid de regen opeet

Als je daar iets krijgt, zelfs niet op zijn plaats

Je weet dat er een hel is om te betalen

En hij zei: «Je bent net zo ziek als mooi,

En heb je een handje nodig»

Hij zegt tegen me: "Je bent het nooit waard"

Maar ik was nog maar een kind, zie je?

Dat is mijn realiteit

Hij had een ziek klein meisje, vies en gekwetst

Met een borstplaat van metaal

Ze rijdt de hele dag in een roestige Buick

En haar voeten bereiken de pedalen niet

Ik heb een pot vliegen, een vaders vermomming,

Waar zijn hart zou moeten zijn

Er wordt een mond gezaaid

Ze schreeuwt met die ogen

(Ze schreeuwt met die ogen)

Ze schreeuwt met die ogen

Ze is net zo ziek als ze lief is

En ik heb mijn hand nodig

Hij zegt tegen haar: «Je bent het nooit waard»

Ze was helemaal alleen, zie je

Dat was haar realiteit

Jaaaa…

Nou, ik had moeten slapen, had moeten dromen

Maar ik word wakker met gebroken glas

Er is nog een leeg bureau in mijn thuisklas

Ik heb een oud zakmes van been, stevig in mijn rechterhand

Om mijn arme moeder te redden van de autokerkhofman

En ik zeg: «Hij is net zo ziek als hij mooi is,

En heb je een handje nodig»

Hij zal weten dat hij het niet waard is

Als hij alleen sterft, zul je zien

Dat is zijn realiteit

Ik ben niet ziek, ik ben lief

En haat is de vloek van de mens

En ik zal me niet onwaardig voelen

Want ik heb mijn handen gewassen, zie je

Dat is mijn realiteit, ja