История моей любви - Юрий Охочинский

Ты так нежна, как тайна тёплой южной ночи,

Легка, как свежий бриз сорвавшихся с губ фраз.

Тебя безбрежный океан мне напророчил — от бури спас,

Уходят сны и мысли в тень осенних ливней,

Твоих шагов исчезла призрачная нить,

Не уберёг любовь, а сердце всё не хочет тебя забыть.

В твоих глазах мои закаты и рассветы,

Мне не забыть единственной любви моей,

Там столько дней — счастливых дней в душе моей.

Седой туман обнимет грустью твои плечи,

Скрывая голос мой за пеленой обид.

В моей истории любви погасли свечи,

И я забыт…

В твоих глазах мои закаты и рассветы,

Мне не забыть единственной любви моей,

Там столько дней — счастливых дней в душе моей.

В твоих глазах мои закаты и рассветы,

Мне не забыть единственной любви моей,

Там столько дней — счастливых дней в душе моей.

Je bent zo teder, als het geheim van een warme zuidelijke nacht,

Licht als een frisse bries van zinnen die van de lippen ontsnappen.

De grenzeloze oceaan profeteerde je - redde me van de storm,

Dromen en gedachten gaan in de schaduw van herfstbuien,

Je stappen verdwenen spookachtige draad

Ik heb de liefde niet gered, maar mijn hart wil je nog steeds niet vergeten.

In jouw ogen zijn mijn zonsondergangen en zonsopkomsten,

Ik kan mijn enige liefde niet vergeten,

Er zijn zoveel dagen - gelukkige dagen in mijn ziel.

De grijze mist zal je schouders omhelzen met droefheid,

Mijn stem verbergend achter een sluier van wrok.

De kaarsen gingen uit in mijn liefdesverhaal,

En ik ben vergeten...

In jouw ogen zijn mijn zonsondergangen en zonsopkomsten,

Ik kan mijn enige liefde niet vergeten,

Er zijn zoveel dagen - gelukkige dagen in mijn ziel.

In jouw ogen zijn mijn zonsondergangen en zonsopkomsten,

Ik kan mijn enige liefde niet vergeten,

Er zijn zoveel dagen - gelukkige dagen in mijn ziel.