First & Last - Youth Code

I’ve given up

A causeless calloused bag of bones

Dug my grave a thousand times

It’s never deep enough for home

I’ve had it all

The burden of fair weathered lines

Carved in water, words of sand

Unknown plots behind the guise

The clasp is undone

Just like the first time

These fists will be clenched

Won’t be the last time

An eye drawn and aimed

To your world at it ends

I knew that moment I could never miss

Nature’s divide

Will adorn the one who leads

Living breathing as the wolf

Never flocking as the sheep

I am a rock

Against a glass cased house

And in this moment of truth

I’ve come to shatter you down

Ik heb opgegeven

Een oorzaakloze eeltzak met botten

Mijn graf duizend keer gegraven

Het is nooit diep genoeg voor thuis

Ik heb het allemaal gehad

De last van verweerde lijnen

Gesneden in water, woorden van zand

Onbekende plots achter de vermomming

De sluiting is losgemaakt

Net als de eerste keer

Deze vuisten worden gebald

Zal niet de laatste keer zijn

Een oog getrokken en gericht

Aan je wereld aan het einde

Ik wist dat ik dat moment nooit zou kunnen missen

De kloof van de natuur

Zal degene die leidt sieren

Levend ademen als de wolf

Nooit massaal als de schapen

Ik ben een rots

Tegen een huis met glazen kasten

En op dit moment van de waarheid

Ik ben gekomen om je te verbrijzelen