22 Settembre 7 AM - Young Signorino

Sono le 7 AM del 22 Settembre

Il sole filtra dalle tende

Le voci della gente che esce

I clacson dei mezzi, che stress

Volevo dormire qualche minuto in più, vabbè

Fammi svegliare anche a me

Lavo la faccia, faccio un caffè

Il modo più bello, è Autunno, la mattina presto

Non puoi dire di no

Anche se è lunedì, credimi

Apri la finestra e respira

Energia positiva

Fuck quella negativa

Mentre continua a salire il sole

Io metto una felpa, scendo

La giro sulla spalla

Non sono preso male affatto

Sembra che ora vedo tutto chiaro

È il 22 Settembre, sono le 7 AM

Sento i clacson dei mezzi, le voci della gente

Il sole rush che filtra in casa dalle finestre

Non puoi dirmi che tutto questo a te non prende

È il 22 Settembre, sono le 7 AM

Sento i clacson dei mezzi, le voci della gente

Il sole rush che filtra in casa dalle finestre

Non puoi dirmi che tutto questo a te non prende

Mi piace il pullman che va

Stracolmo di studenti

Sembra io che vado

Stracolmo di problemi

Mi piace il treno che passa e che quindi devo aspettare

Quella si chiama calma, se non ci fosse, che fare

Ogni tanto qualche nuvola corre davanti al sole

Le aiuole vuote, piovono le foglie

Scrivo sulle note del mio mio cell

Quello che prove e quello che intorno c'è

Sto tornando a casa ora e mi godo il ritorno per

Per pensare una melodia da cantare questa mattina

Per poi scriverci una canzone che rimanga, che sia emotiva

Aspettando le 7 PM

Per scrivere un altro pezzo di 'sto 22 Settembre

Het is 7 uur op 22 september

De zon filtert door de gordijnen

De stemmen van de mensen die naar buiten komen

De claxons van de voertuigen, wat een stress

Ik wilde nog een paar minuten slapen, ach

Laat mij ook wakker worden

Ik was mijn gezicht, maak een koffie

De beste manier is de herfst, vroeg in de ochtend

Je kunt geen nee zeggen

Zelfs als het maandag is, geloof me

Open het raam en adem

Positieve energie

Fuck de negatieve

Terwijl de zon blijft stijgen

Ik trek een sweatshirt aan, ik ga naar beneden

Ik draai haar op mijn schouder

Ik ben helemaal niet ziek

Het lijkt erop dat ik nu alles duidelijk zie

Het is 22 september, het is 07.00 uur

Ik hoor de claxons van de voertuigen, de stemmen van de mensen

De zon die door de ramen het huis binnenstroomt

Je kunt me niet vertellen dat dit je allemaal niet kost

Het is 22 september, het is 07.00 uur

Ik hoor de claxons van de voertuigen, de stemmen van de mensen

De zon die door de ramen het huis binnenstroomt

Je kunt me niet vertellen dat dit je allemaal niet kost

Ik hou van de bus die gaat

Vol met studenten

Het lijkt erop dat ik ga

Vol met problemen

Ik hou van de trein die voorbij gaat en daarom moet ik wachten

Dat heet rust, zo niet, wat te doen?

Af en toe schuiven er een paar wolken voor de zon

De bloemperken zijn leeg, de bladeren regenen

Ik schrijf op de notities van mijn mijn cel

Wat je voelt en wat er om je heen is

Ik kom nu naar huis en geniet van de terugkeer voor

Om een ​​melodie te bedenken om vanmorgen te zingen

Om dan een nummer te schrijven dat blijft, dat is emotioneel

Wachten op 19.00 uur

Om nog een stukje van deze 22 september te schrijven