Roxas - Yoko Shimomura

Forgotten days, a fading memory

Lost and no longer seeking one another

Desperately still, you’re reaching toward him

Hopelessly certain you can mend the broken

Longing for a light lost in time, so distant

Pleading with fate, to be forgiving

Allow the shattered hearts to be regathered

Fighting for love to have a meaning

Without a promise to embrace the darkness

Hoping for a dream lost in light, so distant

Reasons ignored, no longer caring

How long it may take just to mend the heartbreak

Lost and unsure, the boy is fading

A distant fragment of nobody important

Wishing for a day lost in memories distant

Vergeten dagen, een vervagende herinnering

Verloren en elkaar niet meer zoeken

Wanhopig stil reik je naar hem uit

Hopeloos zeker dat je het kapotte kunt repareren

Verlangend naar een licht verloren in de tijd, zo ver weg

Pleiten met het lot, om vergevensgezind te zijn

Laat de verbrijzelde harten weer bij elkaar komen

Vechten voor liefde om een ​​betekenis te hebben

Zonder een belofte om de duisternis te omarmen

Hopend op een droom verloren in het licht, zo ver weg

Redenen genegeerd, niet langer schelen

Hoe lang het kan duren om het liefdesverdriet te herstellen

Verdwaald en onzeker, de jongen vervaagt

Een ver fragment van niemand belangrijk

Ik wens een dag verloren in verre herinneringen