Yksinäiset - Yö

Pysäkin luota korttelin verran

On tuttua niin kaikki tuo

Varjojen alta varjoista yksin

Vaellan ovesi luo

Sä tulet mua vastaan

Ja kuin äiti lastaan sä rinnallas tuuditat mua

Mä vajoan hiljaa

Vajoan hiljaa

Kaikki jos vois unohtua

Hetkinen sylisi lämpöä vaan

Mä muuta en tuu pyytämään

Sun tarvitse koskaan mua ei rakastaa vain kysymättä ymmärtää

Kaiken sen jälkeen on hiljaisuus arkaa

Mä pukeudun lähtöä teen

Maailman kylmyys mun päälleni karkaa kun ovesta sateeseen meen

Kelmeää yötä kanssani valvoo paljaaksi riisutut puut

Se enää ei viillä

Vaikka sen tiedän sun luoksesi saapuvat nuo

Stop een blok verderop

Het is bekend dus dat allemaal

Onder de schaduwen van de schaduwen alleen

Ik loop naar je deur

Je zal mij ontmoeten

En als moeder met haar kind wieg je me in slaap

Ik zak stilletjes weg

ik val stil

Alles als je het zou kunnen vergeten

Een moment zou de hitte omarmen, maar

Ik zal niets anders vragen

Sun heeft me nooit nodig om niet lief te hebben, ik vraag alleen maar om het te begrijpen

Stilte is immers timide

Ik kleed me om te vertrekken

De kou van de wereld ontsnapt aan mij als het regent van de deur

Een ellendige nacht met mij wordt gadegeslagen door de gestripte bomen

Het snijdt niet meer

Ook al weet ik dat die naar je toe komen