IHMISEN POIKA - Yö

Jo poika kiskoo pojan unta vuoteessaan

Ennen kuin loppuun iltasadun saan

Mä istun hetken ja mietin maailmaa

Ihmisenpoikaa se odottaa

Voi kuinka kaunis poika onkaan tosiaan

Ei muuhun pysty hän kuin uutta oppimaan

Hän siinä kylkeänsä kääntää miehekkäästi ääntää

Hän matkaa taittaa linnunradallaan ja nukkuu vaan

Voi kunpa matkas onneksi

Koituis vihaa, katkeruutta et

Tuntis joutavaa, voi kun oisit

Viisaampi kuin isäs milloinkaan

Kunpa oppisit ajattelemaan

Niin poika kiskoo pojan unta sikeää

Kehtolaulu kesken taas kerran jää

Liukenee yöhön murheet aikuisen ihmisen poikaa kun katselen

Voi kuinka kaikkivaltias noin olla voit

Me sinut tehtiin mutta sinä meidät loit

Siinä tuhiset ja puhkut pelkkää voimaa uhkuen

Silmänurkkiin kuivuu kyyneleet, sä matkaa teet

De jongen verstoort de slaap van de jongen al in zijn bed

Voordat ik het avondsprookje afmaak

Ik zit een tijdje en denk na over de wereld

Het wacht op de Mensenzoon

Oh, wat is hij echt een mooie jongen

Hij kan niets anders doen dan iets nieuws leren

Hij staat op zijn zij en maakt een mannelijk geluid

Hij reist in de weg van zijn vogel en slaapt gewoon

Oh Kunpa reis gelukkig

Er zou woede, bitterheid, enz

Ik voelde de behoefte, ik wou dat je dat kon

Wijzer dan papa ooit was

Kon je maar leren denken

Zo grijpt de jongen de slaap van de jongen

Nogmaals, het slaapliedje blijft onvoltooid

Mijn verdriet versmelt met de nacht als ik naar de zoon van een volwassen man kijk

Oh, hoe almachtig kun je zijn

Wij zijn jou gemaakt, maar jij hebt ons gemaakt

Daarin snuif en blaas je, opscheppend over pure kracht

Tranen drogen in je ooghoeken, je bent onderweg