Unohtaa - Yö

Veden kalvo heijastaa, tätä lahden poukamaa

muistatko sen

tässä kerran istuttiin

ja mä kanssas olin niin onnellinen

Aavistin se loppuu aikanaan

mut se silloin pelottanut ei

Pettymystä peitellä koitin kun syksy sut vei

Säilyy eilinen vaik jälkikuva sen

pois katoaa tuuleen noin hajoten

vaik omaksein sua saanut en en milloinkaan

sua saata kokonaan unohtaa

Tämä ranta varjoinen

kun mä kuljen kautta sen

nostalgiaa

mua kaipuu kaihertaa

minut ikäväni taas valtaansa saa

Tiedän et se loppuu aikanaan

mutta aina uskoo jaksa en

Kyyneleistä viimeinen vuokses

sen pyyhkäisen pois

Ei haihdu eilinen vaik jälkikuva sen

pois katoaa tuuleen noin hajoten

vaik omaksein sua saanut en en milloinkaan

sua saata kokonaan unohtaa

Vaik omaksein sua saanut en en milloinkaan

sua saata kokonaan unohtaa

Het membraan van het water weerspiegelt deze baai van de baai

Herinner je je dat nog?

hier eens zat

en ik was zo blij met jou

Ik vermoedde dat het op tijd op zou zijn

maar toen was het bang nee

Teleurstellend om de dageraad te bedekken toen de herfstwolven het overnamen?

Blijft gisteren al een nabeeld ervan

weg verdwijnt in de wind die op het punt staat uiteen te vallen

Ik heb het nooit ontvangen

misschien helemaal vergeten

Dit strand is schaduwrijk

terwijl ik er doorheen loop

nostalgie

mua verlangt naar kreunen

Ik mis mijn kracht weer

Ik weet dat het niet op tijd zal eindigen

maar ik geloof altijd dat ik het niet kan

Het laatste jaar van tranen

Ik veeg het weg

Verdampt gisteren niet hoewel het nabeeld ervan

weg verdwijnt in de wind die op het punt staat uiteen te vallen

Ik heb het nooit ontvangen

misschien helemaal vergeten

Ik heb het zelf nooit gekregen

misschien helemaal vergeten