Сквозь осенний дождь - Янтарные Слёзы

Сквозь забвенья дым,

Сквозь оковы снов,

По тропе луны,

По сплетениям звёзд.

Сквозь свои мечты,

Сквозь потоки слёз,

Сквозь снега, ручьи

И до грани грёз.

Сквозь души порыв,

Сквозь последний вдох,

Сквозь загадок тьму,

Сквозь осенний дождь.

По следам зверей

Вслед за взмахом птиц

Ты идёшь один

Не видя лиц.

Дым костра согреет тень мою,

Песня ветра вновь откроет тьму.

Прощенья больше не жди,

Ведь ты один.

Ушёл один.

Но кто не услышал леса зов,

Пенье птиц и вой волков…

Вы остались здесь, забыв обо всех.

В мире, где правит сон и смерть.

Door de vergetelheid de rook

Door de ketenen van dromen

Op het pad van de maan

Door de verstrengeling van sterren.

Door je dromen

Door stromen van tranen

Door sneeuw, beekjes

En tot aan de rand van dromen.

Door de zielsimpuls

Door de laatste adem

Door de donkere mysteries

Door de herfstregen

In de voetsporen van dieren

Naar aanleiding van het fladderen van de vogels

Je loopt alleen

Geen gezichten zien.

De rook van het vuur zal mijn schaduw verwarmen,

Het lied van de wind zal de duisternis heropenen.

Niet meer wachten op vergeving

Je bent tenslotte alleen.

Een over.

Maar wie hoorde niet de roep van het bos,

Het zingen van vogels en het huilen van wolven...

Je bleef hier en vergat iedereen.

In een wereld waar slaap en dood heersen.