Asa Branca - Dominguinhos, Xuxa

Quando olhei a terra ardendo

Qual fogueira de São João

Eu perguntei a Deus do céu, ai

Por que tamanha judiação

Eu perguntei a Deus do céu, ai

Por que tamanha judiação

Que braseiro, que fornaia

Nem um pé de prantação

Por falta d'água perdi meu gado

Morreu de sede meu alazão

Por farta d'água perdi meu gado

Morreu de sede meu alazão

Inté mesmo a asa branca

Bateu asas do sertão

Então eu disse, adeus Rosinha

Guarda contigo meu coração

Então eu disse, adeus Rosinha

Guarda contigo meu coração

Hoje longe, muitas légua

Numa triste solidão

Espero a chuva cair de novo

Pra mim voltar pro meu sertão

Espero a chuva cair de novo

Pra mim voltar pro meu sertão

Quando o verde dos teus óio

Se espaiar na prantação

Eu te asseguro não chore não, viu

Que eu voltarei, viu

Meu coração

«Oh, Xuxa, cante um tiquinho mais eu…»

«Oh, Xuxa, tu sabe que o meu sertão vai ficar mais bonito, mais bonito,

com tu cantando mais eu aqui…»

Toen ik naar de brandende aarde keek

Welk vreugdevuur van Sint Jan?

Ik vroeg God in de hemel, oh

Waarom zo'n oordeel?

Ik vroeg God in de hemel, oh

Waarom zo'n oordeel?

Wat een vuurpot, wat een oven

Geen voet huilen

Bij gebrek aan water verloor ik mijn vee

Mijn zuring stierf van de dorst

Ik verloor mijn vee door het water

Mijn zuring stierf van de dorst

Zelfs de witte vleugel

Het klapperde met zijn vleugels

Dus ik zei vaarwel Rosinha

hou mijn hart bij je

Dus ik zei vaarwel Rosinha

hou mijn hart bij je

Vandaag ver, veel competities

in een droevige eenzaamheid

Ik wacht tot de regen weer valt

Voor mij om terug te keren naar mijn wildernis

Ik wacht tot de regen weer valt

Voor mij om terug te keren naar mijn wildernis

Wanneer het groen van je ogen

Om te verspreiden in de rouw

Ik verzeker je dat je niet huilt, zie je?

Dat ik zal terugkeren, zie?

Mijn hart

"Oh, Xuxa, zing nog een beetje van mij..."

«Oh, Xuxa, je weet dat mijn sertão mooier, mooier,

met jou die meer mij hier zingt...»