Mortuary - XIII

I feel this searing pain burning through my skin

This pain’s intoxicating

Euphoric

This pain alters me

I scream the pain away but no one hears me

They tell me just to rest

«Soon you won’t feel a thing»

I have vague memories of someone looking down on me

And visions of my blood dripping down into a drain

Can’t take away the pain

See all the blood and strain

I’m living for the pain

As it’s coursing through my veins

Never close your eyes

I look into my eyes and I can see my own reflection

As I bury deep inside the very sight of my discretion

In my heart to realize that everything is mad of hatred

Like the lis I built inside all made of ash and desecration

I died

Ik voel deze verschroeiende pijn door mijn huid branden

Deze pijn is bedwelmend

Euforisch

Deze pijn verandert me

Ik schreeuw de pijn weg, maar niemand hoort me

Ze zeggen dat ik gewoon moet rusten

«Binnenkort voel je niets meer»

Ik heb vage herinneringen aan iemand die op me neerkijkt

En visioenen van mijn bloed dat in een afvoer druppelt

Kan de pijn niet wegnemen

Zie al het bloed en de spanning

Ik leef voor de pijn

Terwijl het door mijn aderen stroomt

Sluit nooit je ogen

Ik kijk in mijn ogen en ik kan mijn eigen spiegelbeeld zien

Terwijl ik diep in de ogen van mijn discretie begraaf

In mijn hart om te beseffen dat alles gek is van haat

Zoals de lis die ik van binnen heb gebouwd, allemaal gemaakt van as en ontheiliging

Ik ging dood