Scourge - Xentrix

Where there’s life you bring pain

Where there’s light the dark stain

Bleed the colour of the shame

Where there’s with speak only lies

Where there was laughter hear the cries

I am the truth that you despise

One world, your aim is destruction

The time that tells is your one enemy

Should you, ever see nobility

Truth hurts so you breed dishonesty

You’re pulling the strings of the toy humanity

That you have soiled

The killing

You force my mind

To discharge lies

Where there’s joy you bring tears

Where they dream implant fear

You are ever near

Into hope inject despair

With remorse you charge the air

Find only blackness in the stare

Cut down, the sane will never rise

You’ve taken another slice from the dream they sacrifice

And now I stand a better man

Big words but your weakness I despise

You know the tremor betrays a thin disguise

And we will crush and you will crawl

You force my mind

To discharge lies

Broken, torn from security

Deaf, dumb, blind to the profanity

Fathers, sons are the pawns you send

They march to fuel the bitter end

Waar leven is, breng je pijn

Waar licht de donkere vlek is

Bleed de kleur van de schaamte

Waar er is met spreek alleen leugens

Waar gelachen werd, hoor de kreten

Ik ben de waarheid die je veracht

Eén wereld, je doel is vernietiging

De tijd die het vertelt is je enige vijand

Mocht je ooit adel zien?

De waarheid doet pijn, dus je kweekt oneerlijkheid

Je trekt aan de touwtjes van de speelgoedmensheid

die je hebt bevuild

de moord

Je dwingt mijn geest

Om leugens te ontladen

Waar vreugde is, breng je tranen

Waar ze dromen implantaat angst

Je bent altijd in de buurt

Injecteer wanhoop in hoop

Met spijt laad je de lucht op

Vind alleen zwartheid in de blik

Omgehakt, de verstandigen zullen nooit meer opstaan

Je hebt weer een stukje genomen van de droom die ze opofferen

En nu ben ik een betere man

Grote woorden, maar je zwakte veracht ik

Je weet dat de beving een dunne vermomming verraadt

En wij zullen verpletteren en jij zult kruipen

Je dwingt mijn geest

Om leugens te ontladen

Gebroken, verscheurd door beveiliging

Doof, stom, blind voor de godslastering

Vaders, zonen zijn de pionnen die je stuurt

Ze marcheren om het bittere einde te voeden