Little Red Relish - Xandria

Somewhere upon a normal day on a ancient forest way

He revealed himself to me and commands

«Abandon your believe, I will request no more of thee

Cast away your faith and follow me down

Take off the maiden like dress, your skin suits you best

Be gone with your demure air»

Hide or beseech, am I the relish in this written story

Nowhere to redeem, nowhere to run, the tale casts me into his arms

Into this sinful pleasure to which I now yield

Free me from my ordeal

In the morning I awoke, I recalled the words he spoke

And could not withstand his final courtship

Lead me deep into your woods, I’m your «little riding hood»

Hear me plead and guide me to your wolfs lair

Off with this maiden like dress, my skin suits me best

Dive into the crimson mare

Oh deep in his wake, I lay down to be reborn and cradled

Let me die to only reveal the secrets of my core

Hide or beseech, am I the relish in this written story

Nowhere to redeem, nowhere to run, the tale casts me into his arms

Into this sinful pleasure to which I now yield

Release me, free me from this ordeal

Ergens op een normale dag op een oude bosweg

Hij onthulde zichzelf aan mij en beveelt

"Verlaat je geloof, ik zal niet meer van je vragen"

Werp je geloof weg en volg me naar beneden

Doe de meisjesachtige jurk uit, je huid past het beste bij je

Ga weg met je ingetogen lucht»

Verbergen of smeken, ben ik de smaak te pakken in dit geschreven verhaal?

Nergens om te verlossen, nergens om te rennen, het verhaal werpt me in zijn armen

In dit zondige genoegen waaraan ik nu toegeef

Bevrijd me van mijn beproeving

In de ochtend werd ik wakker, herinnerde ik me de woorden die hij sprak

En kon zijn laatste verkering niet weerstaan

Leid me diep in je bossen, ik ben je "kleine motorkap"

Hoor me smeken en leid me naar je wolvenhol

Weg met deze meisjesachtige jurk, mijn huid past het beste bij mij

Duik in de karmozijnrode merrie

Oh diep in zijn kielzog, ging ik liggen om herboren en gewiegd te worden

Laat me sterven om alleen de geheimen van mijn kern te onthullen

Verbergen of smeken, ben ik de smaak te pakken in dit geschreven verhaal?

Nergens om te verlossen, nergens om te rennen, het verhaal werpt me in zijn armen

In dit zondige genoegen waaraan ik nu toegeef

Bevrijd me, bevrijd me van deze beproeving