Reap - Write Home

My thoughts cascading

Hands are shaking

Walls adorned with colorless paintings

Awake beneath the light of moon

Weaving dreams of endless gloom

The lead weight hanging in my chest

Left me with scars I can’t forget

From all the words I’ve left unsaid

And those I spoke that I regret

Sins far too grave to be atoned

I’m so far gone at twenty-two

My name engraved into the stone

As death awaits across the room

I’ll leave this pain I sought

Recollect my thoughts and start anew

Waiting for the break of dawn

Holding on till sunrise, I will bloom

Too much time I’ve spent

Trapped inside the walls of my own head

Struggling to pull through

But all my life has lead to this

Break free from this chrysalis

Create and be consumed

Through the cracks, the sunlight shone

Reaping that which once was sown

A final breath when fate’s imposed

I found solace in the overgrown

Mijn gedachten stapelen zich op

Handen trillen

Muren versierd met kleurloze schilderijen

Wakker worden onder het licht van de maan

Dromen weven van eindeloze somberheid

Het loden gewicht dat in mijn borst hangt

Liet me met littekens achter die ik niet kan vergeten

Van alle woorden die ik niet heb gezegd

En degenen die ik sprak waar ik spijt van heb

Zonden die veel te ernstig zijn om te worden verzoend

Ik ben zo ver gegaan op tweeëntwintig

Mijn naam in de steen gegraveerd

Terwijl de dood door de kamer wacht

Ik zal deze pijn verlaten die ik zocht

Herinner mijn gedachten en begin opnieuw

Wachten op het aanbreken van de dag

Vasthouden tot zonsopgang, ik zal bloeien

Te veel tijd die ik heb besteed

Opgesloten binnen de muren van mijn eigen hoofd

Moeite om door te komen

Maar mijn hele leven heeft hier toe geleid

Breek los van deze pop

Maken en worden geconsumeerd

Door de kieren scheen het zonlicht

Oogsten wat ooit werd gezaaid

Een laatste ademtocht wanneer het lot wordt opgelegd

Ik vond troost in het overwoekerde