Houston, We Have a Drinking Problem - Wow, Owls!

There was laughter one fall ago, now its distilled

The remenats are tinted brown sinking to the cup tipped upfor a toast

Your window is a television lit up with a line of pretty people

Waiting for their fifteen minutes

The actors are fake friends but at least I know they don’t secretly hate me

Can you hear me?

Can you hear me clipping on your radio?

There’s a song playing on my stereo

I sing along wishing I could become a vessel

So my soul can soar, can travel back in time

I sing along to my stereo

It always sounds better in my head

I wanted to write a fuck you song, now i know that the you could be me

There’s a vague resemblance in the looking glass to a person that I once knew

Maybe hed tell me, «its a sad stale coffee cup slogan, youre not going to make

it.»

Een val geleden werd er gelachen, nu is het gedestilleerd

De remenaten zijn bruin getint en zinken naar het kopje dat is getipt voor een toast

Je raam is een televisie verlicht met een rij mooie mensen

Wachten op hun kwartiertje

De acteurs zijn nepvrienden, maar ik weet tenminste dat ze me niet stiekem haten

Kan je me horen?

Kun je me horen clippen op je radio?

Er wordt een nummer afgespeeld op mijn stereo

Ik zing mee en wens dat ik een schip kon worden

Zodat mijn ziel kan zweven, kan terugreizen in de tijd

Ik zing mee met mijn stereo

Het klinkt altijd beter in mijn hoofd

Ik wilde een fuck you-nummer schrijven, nu weet ik dat jij mij zou kunnen zijn

Er is een vage gelijkenis in de spiegel met een persoon die ik ooit kende

Misschien had hij me verteld: "Het is een trieste, oude koffiekop-slogan, die ga je niet maken"

het."