Midnight Sun - Wormwitch

I wander in the mists of memory

Unseen in faded light

Vibrations in the marrow

Summoned by the ghosts

Forgotten in my blood

I feel cold and disparate

Dragged into wasteland

By the marching of the sun

The fuel of legend boils deep within my soul

Ignite the fire within a living host

I fear what my soul has become

A shallow vessel, malcontent

I am the coldest steel

Shapeless and darkling

Laid down upon the heath

Reforged beneath the midnight sun

I am an ageless face

Passed from blood to blood

And when I touch the Earth

I find that she and I are one

I feel cold and disparate

Dragged into wasteland

By the marching of the sun

The fuel of legend boils deep within my soul

Ignite the fire within a living host

No rift of time will sever roots

Untouched by creeping ice

No apathy

Behind my eyes the past is alive

Ik dwaal in de nevelen van het geheugen

Onzichtbaar in vervaagd licht

Trillingen in het merg

Opgeroepen door de geesten

Vergeten in mijn bloed

Ik voel me koud en ongelijk

Meegesleurd in woestenij

Door het marcheren van de zon

De brandstof van de legende kookt diep in mijn ziel

Ontsteek het vuur in een levende gastheer

Ik ben bang wat mijn ziel is geworden

Een ondiep vat, ontevreden

Ik ben het koudste staal

Vormloos en duister

Gelegen op de heide

Opnieuw gesmeed onder de middernachtzon

Ik ben een tijdloos gezicht

Overgegaan van bloed naar bloed

En als ik de aarde aanraak

Ik vind dat zij en ik één zijn

Ik voel me koud en ongelijk

Meegesleurd in woestenij

Door het marcheren van de zon

De brandstof van de legende kookt diep in mijn ziel

Ontsteek het vuur in een levende gastheer

Geen tijdsverschil zal de wortels doorbreken

Onaangetast door kruipend ijs

Geen apathie

Achter mijn ogen leeft het verleden