Alone Before the Doors of the Silent House - Wormwitch

I am the spirit of the old ones

A voice that bellows with peerless vigour

I am the fire of the past

Of life that’s slipping from my grasp

I crawl to the roots of timeless wisdom

To lay enveloped in the earth

To hear the farthest whispers

The fading heartbeat of the world

To the meadow and the trees

Finding companionship in fallen leaves

I wander there now endlessly

From set to sunrise, the sky becomes a doorway

To the spinning cosmos, I will step between the stars

Of waking land and sleep

I find myself now in between

O, twilight glade

Fading rays of summer’s day

I wander here again

Only in my dreams

The scent of sunlight

Carried through the sleeping boughs

Bittersweet memory

I wake before a silent house

In memory of silent May

I wander in a dream

I walk the river path

Take flight upon the raven’s wings

Now boundless soul will dance in

Heaven that dwells within

Ik ben de geest van de ouden

Een stem die brult van ongeëvenaarde kracht

Ik ben het vuur van het verleden

Van het leven dat aan mijn greep ontglipt

Ik kruip naar de wortels van tijdloze wijsheid

Om in de aarde te liggen

Om het verste gefluister te horen

De vervagende hartslag van de wereld

Naar de wei en de bomen

Gezelschap vinden in gevallen bladeren

Ik dwaal daar nu eindeloos rond

Van zonsondergang tot zonsopgang wordt de lucht een doorgang

Naar de draaiende kosmos, stap ik tussen de sterren

Van wakker worden en slapen

Ik zit er nu tussen in

O, schemerige open plek

Vervagende stralen van de zomerdag

Ik dwaal hier weer rond

Alleen in mijn dromen

De geur van zonlicht

Door de slapende takken gedragen

Bitterzoete herinnering

Ik word wakker voor een stil huis

Ter herinnering aan stille mei

Ik dwaal in een droom

Ik loop het rivierpad

Vlieg op de vleugels van de raaf

Nu zal grenzeloze ziel erin dansen

De hemel die van binnen woont