Dust Storm Disaster - Woodie Guthrie

On the 14th day of April of 1935

There struck the worst of dust storms that ever filled the sky

You could see that dust storm comin', the cloud looked deathlike black

And through our mighty nation, it left a dreadful track

From Oklahoma City to the Arizona line

Dakota and Nebraska to the lazy Rio Grande

It fell across our city like a curtain of black rolled down

We thought it was our judgement, we thought it was our doom

The radio reported, we listened with alarm

The wild and windy actions of this great mysterious storm;

From Albuquerque and Clovis, and all New Mexico

They said it was the blackest that ever they had saw

From old Dodge City, Kansas, the dust had rung their knell

And a few more comrades sleeping on top of old Boot Hill

From Denver, Colorado, they said it blew so strong

They thought that they could hold out, but they didn’t know how long

Our relatives were huddled into their oil boom shacks

And the children they was cryin' as it whistled through the cracks

And the family it was crowded into their little room

They thought the world had ended, and they thought it was their doom

The storm took place at sundown, it lasted through the night

When we looked out next morning, we saw a terrible sight

We saw outside our window where wheat fields they had grown

Was now a rippling ocean of dust the wind had blown

It covered up our fences, it covered up our barns

It covered up our tractors in this wild and dusty storm

We loaded our jalopies and piled our families in

We rattled down that highway to never come back again

Op 14 april 1935

Daar trof de ergste stofstorm die ooit de lucht vulde

Je kon die stofstorm zien aankomen, de wolk zag er doodszwart uit

En door onze machtige natie liet het een vreselijk spoor achter

Van Oklahoma City naar de Arizona-lijn

Dakota en Nebraska naar de luie Rio Grande

Het viel over onze stad als een zwart gordijn dat naar beneden rolde

We dachten dat het ons oordeel was, we dachten dat het onze ondergang was

De radio meldde, we luisterden met alarm

De wilde en winderige acties van deze grote mysterieuze storm;

Van Albuquerque en Clovis, en heel New Mexico

Ze zeiden dat het de zwartste was die ze ooit hadden gezien

Uit het oude Dodge City, Kansas, had het stof de klok geslagen

En nog een paar kameraden die bovenop de oude Boot Hill slapen

Uit Denver, Colorado, zeiden ze dat het zo sterk waaide

Ze dachten dat ze het konden volhouden, maar ze wisten niet hoe lang

Onze familieleden zaten ineengedoken in hun olieboomhutten

En de kinderen huilden terwijl het door de kieren fluit

En de familie, het zat vol in hun kleine kamer

Ze dachten dat de wereld was vergaan, en ze dachten dat het hun ondergang was

De storm vond plaats bij zonsondergang, het duurde de hele nacht

Toen we de volgende ochtend naar buiten keken, zagen we een verschrikkelijk gezicht

We zagen buiten ons raam waar graanvelden waren gegroeid

Was nu een kabbelende oceaan van stof die de wind had geblazen

Het bedekte onze hekken, het bedekte onze schuren

Het bedekte onze tractoren in deze wilde en stoffige storm

We hebben onze jalopies geladen en onze gezinnen erin gestapeld

We rammelden over die snelweg om nooit meer terug te komen