Night of a Succubus - Wine from Tears

Moon has reflected into her eyes

In wavy hair, obscurity of night flies

And there, there, on the hill

She keeps alluring me

In her pathetic eyes

I see my pain… The truth and lies

I scratch by nails the windows, painted black

And watch her dark mess through the crack

She walks among the graves

Under the moon and rains

The fire cares her face

Dancing in twilight’s grace… Tonight

I damn myself, I damn my life

Tempted and blinded like a fool…

Beholder of amazing night witch

Her sight is breaking off a mist

Being thawn in gloomy light of twist

I am chained to a window crack

There is no salvation, and there’s no way back

My fingers are bleeding and hurt

Behind the wall I hear the words

The key is unlocking my door

My executioner came, It is a confirm

Her reflections are everywhere

She seems to be true

I hear the bells of my death

But it has no value

Now, my death is amusing the crowd

But I don’t, I don’t hear them loud

I’m free, I’m going to her

To the hill to meet her and to serve

Maan heeft weerspiegeld in haar ogen

In golvend haar, duisternis van nachtvliegen

En daar, daar, op de heuvel

Ze blijft me verleiden

In haar zielige ogen

Ik zie mijn pijn ... De waarheid en leugens

Ik krab met spijkers op de ramen, zwart geverfd

En bekijk haar donkere puinhoop door de spleet

Ze loopt tussen de graven

Onder de maan en regens

Het vuur zorgt voor haar gezicht

Dansen in de gratie van de schemering... Vanavond

Ik vervloek mezelf, ik vervloek mijn leven

Verleid en verblind als een dwaas...

Aanschouwer van de geweldige nachtheks

Haar zicht breekt een mist af

Ontdooien in een somber licht van twist

Ik zit vast aan een raamspleet

Er is geen redding en er is geen weg terug

Mijn vingers bloeden en doen pijn

Achter de muur hoor ik de woorden

De sleutel ontgrendelt mijn deur

Mijn beul kwam, het is een bevestiging

Haar reflecties zijn overal

Ze lijkt waar te zijn

Ik hoor de klokken van mijn dood

Maar het heeft geen waarde

Nu, mijn dood amuseert de menigte

Maar ik niet, ik hoor ze niet luid

Ik ben vrij, ik ga naar haar toe

Naar de heuvel om haar te ontmoeten en te dienen