Existence - Winds

Of thoughts to my being I wonder

I contemplate my inner self

My senses' only assailant

In this reality

So I rise above my creation

Into my mind beyond my perspectives

I release myself from my inner chains

To free my soul from damnation

I convey my essence of spirit

As it shines upon me

How beautifully tragic it is

Yet with a glimmer in its eyes

Van gedachten aan mijn wezen vraag ik me af

Ik denk na over mijn innerlijke zelf

De enige aanvaller van mijn zintuigen

In deze realiteit

Dus ik sta boven mijn creatie

In mijn gedachten voorbij mijn perspectieven

Ik bevrijd mezelf van mijn innerlijke ketenen

Om mijn ziel te bevrijden van verdoemenis

Ik breng mijn essentie van geest over

Zoals het op mij schijnt

Hoe mooi tragisch het is

Maar met een glinstering in zijn ogen