Resurrection of the Wild - Windir

Every move that we make are for our own sake

You see yourself in the eye of others

Why the hell do you bother?

You are the civil man dying for a Promised Land

I live in the wilderness to avoid human emptiness

Firstborn in the hall of the mountain

Wandering through the endless woods

Surviving on weaker creatures

This solitary ambience feels so good

With love for myself I have no need for pride

I avoid human contact I live my own life

Your aggressive and selfish fright

Keep you awake every night

You hide in the shadows from the past

But the past resurrects and makes the pain last

Wounds from times best forgotton

Are reopening with a smell so rotten

In the hours of despair

When wounds open and grief overwhelms

You close your eyes and cherish moments

From a simple yet so perfect time

When anxiety didn’t haunt your mind

A variety of choices

Multiplicity of stupidity

Either path chosen

Lead in the same direction

The abyss seem unavoidable

For the man without affections

Elke beweging die we maken, is voor ons eigen bestwil

Je ziet jezelf in de ogen van anderen

Waarom maak je je in godsnaam druk?

Jij bent de burger die sterft voor een beloofd land

Ik woon in de wildernis om menselijke leegte te vermijden

Eerstgeborene in de hal van de berg

Dwalen door de eindeloze bossen

Overleven op zwakkere wezens

Deze eenzame sfeer voelt zo goed aan

Met liefde voor mezelf heb ik geen behoefte aan trots

Ik vermijd menselijk contact Ik leef mijn eigen leven

Je agressieve en egoïstische angst

Houd je elke nacht wakker

Je verstopt je in de schaduw van het verleden

Maar het verleden herleeft en laat de pijn duren

Wonden uit tijden best vergeten

Zijn heropenen met een geur zo rot

In de uren van wanhoop

Wanneer wonden opengaan en verdriet overweldigt

Je sluit je ogen en koestert momenten

Van een eenvoudig maar zo perfect moment

Toen angst je geest niet achtervolgde

Een verscheidenheid aan keuzes

Veelheid aan domheid

Ofwel gekozen pad

Leid in dezelfde richting

De afgrond lijkt onvermijdelijk

Voor de man zonder genegenheid