Away My Silent Lover - Willis Earl Beal

I just wanted to be

so much better than me

But I lost the talisman

so I could not be free

And the ladies they watch

as I sneer through my scarves

And I smirk mischievously

And imagine they had the hearts

Then I got up and left

And I turned a corner right

Though I could not keep my rent

There were shadows in my sights

As I shuffle through the dark

I was a heading to the park

But I did not become afraid

When I heard he dogs starts to bark

It might have been cold or warm

But I did not seem to care

I was waving my arms

in the aeromatic air

Then I fell to the ground

But I heard a million sounds

There were whistles there were bells

There were screams and exploding shells

I found teeth marks in my thigh

And I started to cry

no longer wanted to try

But I did not ask why

Then your hollow, hollow face

Was emerging from the willow trees

Though I could not see your eyes

I continued to gaze with ease

And away my silent lover

You’re just changing with the grass

Oh so slowly you float

Oh so so gracefully you pass

And I do not see you smile

You don’t talk, you don’t laugh

You’re the Shepard of my sheep

The keeper of my golden calf

And your love is truly true

Mysterious, handsome too

In the wind and in the rain

Never had to be pursued

When I’m cold and in the gutter

I simply shut my eyes so tight

Sitting warm it makes me shudder

And I soon feel alright

And away my silent lover

One day will shall be together

There will remain no contemplation

No more schemes or endeavors

When my heart disintegrates

And my voice is no more

We’ll eternally be mates

From the horizon to the shore

But for now it’s all nostalgia

You’re a cinematic spector

Cast your image from the blinds

By the glow of the old projector

And away my silent lover

And away my silent lover

Ik wilde gewoon zijn

zo veel beter dan ik

Maar ik ben de talisman kwijt

dus ik kan niet vrij zijn

En de dames waar ze naar kijken

terwijl ik door mijn sjaals grijns

En ik grijns ondeugend

En stel je voor dat ze de harten hadden

Toen stond ik op en ging weg

En ik sloeg een hoek rechtsaf

Hoewel ik mijn huur niet kon houden

Er waren schaduwen in mijn vizier

Terwijl ik door het donker schuifel

Ik was op weg naar het park

Maar ik werd niet bang

Toen ik hoorde dat hij honden begon te blaffen

Het kan koud of warm zijn geweest

Maar het leek me niet te schelen

Ik zwaaide met mijn armen

in de aeromatische lucht

Toen viel ik op de grond

Maar ik hoorde een miljoen geluiden

Er waren toeters, er waren toeters

Er was geschreeuw en ontploffende granaten

Ik vond tandafdrukken in mijn dijbeen

En ik begon te huilen

wilde niet langer proberen

Maar ik heb niet gevraagd waarom

Dan je holle, holle gezicht

Kwam uit de wilgen te voorschijn

Hoewel ik je ogen niet kon zien

Ik bleef met gemak staren

En weg mijn stille minnaar

Je verandert gewoon met het gras

Oh, zo langzaam zweef je

Oh, zo gracieus ben je geslaagd

En ik zie je niet lachen

Je praat niet, je lacht niet

Jij bent de herder van mijn schapen

De hoeder van mijn gouden kalf

En je liefde is echt waar

Mysterieus, knap ook

In de wind en in de regen

Nooit hoeven te worden achtervolgd

Als ik het koud heb en in de goot zit

Ik sluit gewoon mijn ogen zo dicht

Als ik warm zit, huiver ik ervan

En ik voel me al snel goed

En weg mijn stille minnaar

Een dag zal samen zijn

Er blijft geen contemplatie over

Geen plannen of inspanningen meer

Wanneer mijn hart uiteenvalt

En mijn stem is niet meer

We zullen voor altijd vrienden zijn

Van de horizon naar de kust

Maar voor nu is het allemaal nostalgie

Je bent een filmische toeschouwer

Werp je afbeelding vanaf de jaloezieën

Door de gloed van de oude projector

En weg mijn stille minnaar

En weg mijn stille minnaar