Timeworn - Wildpath

Why did you take him?

Oh… Why can’t I forget him?

Oh… Why was he born in this mad family?

Who took his love and his life from me?

Is there a way to fade my pain away?

Is there a way to bring him back to me?

If I could change the past…

Oh… I would twist the time!

«Oh, you can save him from his destiny!»

Said the strange old man from nowhere.

«Go back in time, and grant your deepest wish»

I will be soon by your side my love!

Trapped in time, our love will never shine, even just for a while.

Keep me by your side, together we could live out of

Time,

Killing eternity by breeding a new fate.

And each glance we may share are just steps to our end.

Freed from your family,

Oh… You should be in my arms!

Yet, nowadays I can’t find you again.

It looks like you never even existed.

Fate chose between our love and your life.

The strange old man thanked me, shedding a tear.

Trapped in time, our love will never shine, even just for a while.

Keep me by your side, together we could live out of

Time,

Killing eternity by breeding a new fate.

And each glance we may share are just steps to our end.

Waarom heb je hem meegenomen?

Oh... Waarom kan ik hem niet vergeten?

Oh... Waarom werd hij geboren in deze gekke familie?

Wie nam zijn liefde en zijn leven van mij?

Is er een manier om mijn pijn te laten verdwijnen?

Is er een manier om hem terug te brengen naar mij?

Als ik het verleden kon veranderen...

Oh... ik zou de tijd verdraaien!

«O, je kunt hem redden van zijn lot!»

Zei de vreemde oude man vanuit het niets.

«Ga terug in de tijd en vervul je diepste wens»

Ik zal spoedig aan je zijde zijn, mijn liefste!

Gevangen in de tijd, zal onze liefde nooit schijnen, zelfs niet voor een tijdje.

Houd me aan je zijde, samen zouden we kunnen leven van

Tijd,

De eeuwigheid doden door een nieuw lot te creëren.

En elke blik die we kunnen delen, zijn slechts stappen naar ons einde.

Bevrijd van je familie,

Oh... Je zou in mijn armen moeten zijn!

Toch kan ik je tegenwoordig niet meer vinden.

Het lijkt alsof je niet eens hebt bestaan.

Het lot koos tussen onze liefde en jouw leven.

De vreemde oude man bedankte me en liet een traan.

Gevangen in de tijd, zal onze liefde nooit schijnen, zelfs niet voor een tijdje.

Houd me aan je zijde, samen zouden we kunnen leven van

Tijd,

De eeuwigheid doden door een nieuw lot te creëren.

En elke blik die we kunnen delen, zijn slechts stappen naar ons einde.