Remember the Mountain Bed - Billy Bragg, Wilco

Do you still sing of the mountain bed we made of limbs and leaves?

Do you still sigh there near the sky where the holly berry bleeds?

You laughed as I covered you over with leaves

Face, breast, hips, and thighs

You smiled when I said the leaves were just the color of your eyes

Rosin smells and turpentine smells from eucalyptus and pine

Bitter tastes of twigs we chewed where tangled wood vines twine

Trees held us in on all four sides so thick we could not see

I could not see any wrong in you, and you saw none in me

Your arm was brown against the ground, your cheeks part of the sky

Your fingers played with grassy moss, as limber you did lie

Your stomach moved beneath your shirt and your knees were in the air

Your feet played games with mountain roots as you lay thinking there

Below us the trees grew clumps of trees, raised families of trees, and they

As proud as we tossed their heads in the wind and flung good seeds away

The sun was hot and the sun was bright down in the valley below

Where people starved and hungry for life so empty come and go

There in the shade and hid from the sun we freed our minds and learned

Our greatest reason for being here, our bodies moved and burned

There on our mountain bed of leaves we learned life’s reason why

The people laugh and love and dream, they fight, they hate to die

The smell of your hair I know is still there, if most of our leaves are blown

Our words still ring in the brush and the trees where singing seeds are sown

Your shape and form is dim but plain, there on our mountain bed

I see my life was brightest where you laughed and laid your head…

I learned the reason why man must work and how to dream big dreams

To conquer time and space and fight the rivers and the seas

I stand here filled with my emptiness now and look at city and land

And I know why farms and cities are built by hot, warm, nervous hands

I crossed many states just to stand here now, my face all hot with tears

I crossed city, and valley, desert, and stream, to bring my body here

My history and future blaze bright in me and all my joy and pain

Go through my head on our mountain bed where I smell your hair again

All this day long I linger here and on in through the night

My greeds, desires, my cravings, hopes, my dreams inside me fight:

My loneliness healed, my emptiness filled, I walk above all pain

Back to the breast of my woman and child to scatter my seeds again

Zing je nog steeds over de bergbedding die we hebben gemaakt van ledematen en bladeren?

Zucht je nog steeds daar in de buurt van de lucht waar de hulstbes bloedt?

Je lachte toen ik je bedekte met bladeren

Gezicht, borst, heupen en dijen

Je glimlachte toen ik zei dat de bladeren precies de kleur van je ogen hadden

Harsgeuren en terpentijngeuren van eucalyptus en dennen

Bittere smaken van twijgen die we kauwden waar verwarde houtranken kronkelen

Bomen hielden ons aan alle vier de kanten vast, zo dik dat we het niet konden zien

Ik kon geen kwaad in jou zien, en jij zag niets in mij

Je arm was bruin tegen de grond, je wangen maakten deel uit van de lucht

Je vingers speelden met grasachtig mos, zo lenig als je loog

Je maag bewoog onder je shirt en je knieën waren in de lucht

Je voeten speelden spelletjes met bergwortels terwijl je daar lag te denken

Beneden ons groeiden de bomen in groepjes bomen, brachten bomenfamilies voort, en ze

Zo trots als we hun kop in de wind gooiden en goede zaden wegslingerden

De zon was heet en de zon scheen fel in de vallei beneden

Waar mensen hongerig en hongerig naar het leven zo leeg komen en gaan

Daar in de schaduw en verborgen voor de zon hebben we onze geest bevrijd en geleerd

Onze grootste reden om hier te zijn, onze lichamen bewogen en verbrandden

Daar op onze bergbedding van bladeren leerden we de reden van het leven waarom

De mensen lachen en houden van en dromen, ze vechten, ze haten het om te sterven

Ik weet dat de geur van je haar er nog steeds is, als de meeste van onze bladeren zijn opgeblazen

Onze woorden klinken nog steeds in de struiken en de bomen waar zingende zaden worden gezaaid

Je vorm en vorm is vaag maar duidelijk, daar op onze bergbedding

Ik zie dat mijn leven het mooiste was waar je lachte en je hoofd neerlegde...

Ik leerde de reden waarom de mens moet werken en hoe je grote dromen kunt dromen

Om tijd en ruimte te veroveren en de rivieren en zeeën te bestrijden

Ik sta hier nu gevuld met mijn leegte en kijk naar stad en land

En ik weet waarom boerderijen en steden worden gebouwd door hete, warme, nerveuze handen

Ik heb veel staten doorkruist om hier nu te staan, mijn gezicht helemaal warm van de tranen

Ik doorkruiste stad, en vallei, woestijn en stroom, om mijn lichaam hier te brengen

Mijn geschiedenis en toekomst gloeien helder in mij en al mijn vreugde en pijn

Ga door mijn hoofd op ons bergbed waar ik je haar weer ruik

De hele dag blijf ik hier en de hele nacht hangen

Mijn hebzucht, verlangens, mijn verlangens, hoop, mijn dromen in mij vechten:

Mijn eenzaamheid genas, mijn leegte gevuld, ik loop boven alle pijn uit

Terug naar de borst van mijn vrouw en kind om mijn zaadjes weer te verspreiden