At Night in Dreams - White Denim

Yesterday was an accident

On the street that they held hands

They were looking for their hearts

They were there from the start

Just a little too young then to understand

What it’s easy to advance isn’t always made to last

Here we are

Caught shoveling past the ambivalent somewhere

Considered bring her half

And he’s trying not to laugh

When they can see

The rivers blur if humanity tempers with the quiet

And all the time they spent

Let them chew another end again and again

At night in dreams a thousand moons and clear blue rain

Sometimes it seems as if we could build a love that’ll free us from pain

I know you think that it’s easy to change but it’s a symptom of age

Boy tread up to in white in a church house made of glass

Play an imaginary part and they knew it from the start

Now here we are, barely holding on to a promise of forever

We’re lying in the grass on an evening such a task

Or maybe we’re just a little too cool not to understand

Where reason finds its end, where an open heart begins

To love again

We don’t move on, when we don’t have to We can go, we understand

More life, more vision

People seeing what they can

Gisteren was een ongeluk

Op de straat waar ze elkaars hand vasthielden

Ze waren op zoek naar hun hart

Ze waren er vanaf het begin

Gewoon een beetje te jong om het te begrijpen

Wat gemakkelijk te bereiken is, is niet altijd gemaakt om lang mee te gaan

Hier zijn we

Betrapt op het ergens langs het ambivalent scheppen

Overwogen om haar de helft te brengen

En hij probeert niet te lachen

Wanneer ze kunnen zien

De rivieren vervagen als de mensheid de stilte tempert

En al de tijd die ze doorbrachten

Laat ze steeds weer een ander uiteinde kauwen

's Nachts in dromen duizend manen en helderblauwe regen

Soms lijkt het alsof we een liefde kunnen opbouwen die ons van pijn verlost

Ik weet dat je denkt dat het gemakkelijk te veranderen is, maar het is een symptoom van leeftijd

Jongen stapt op tot in het wit in een kerkhuis van glas

Speel een denkbeeldige rol en ze wisten het vanaf het begin

Nu zijn we hier, nauwelijks vasthoudend aan een belofte van eeuwigheid

We liggen op zo'n avond in het gras

Of misschien zijn we gewoon een beetje te cool om het niet te begrijpen

Waar de rede zijn einde vindt, waar een open hart begint

Om weer lief te hebben

We gaan niet verder, als het niet hoeft, kunnen we gaan, we begrijpen het!

Meer leven, meer visie

Mensen die zien wat ze kunnen