Disavowing Each in Aum - Weapon

First taste of familiarity.

Separation from the whole.

Callous in sensation, smoldering from within.

Poignant was the epitaph written before the dispersion,

But how does one accept that which is intrinsically alien?

Seldom does one catch a glimpse into the vortex:

Shimmering, red, madness beneath the eyes.

Lifeless.

Veins pumping odium.

No pangs of scruples.

A labyrinth devoid of guilt;

illicit ambitions.

I — unfolding obscurity, Zenith of deceit.

Apex of disharmony and calculated malice.

Conducting the fatal orchestra of defiance:

A trail of ruptured lives and severed hopes.

The vessel is extraneous.

'Tis the content therein

That poisons and permeates

The constitution of virtue.

Seizing all via negativa, disavowing each in Aum:

First taste of familiarity, separation from the whole.

Eerste smaak van vertrouwdheid.

Afscheiding van het geheel.

Ongevoelig van gevoel, smeulend van binnenuit.

Aangrijpend was het grafschrift dat vóór de verspreiding werd geschreven,

Maar hoe accepteer je dat wat intrinsiek buitenaards is?

Zelden krijg je een glimp in de vortex:

Glinsterend, rood, waanzin onder de ogen.

Levenloos.

Aders die odium pompen.

Geen scrupules.

Een labyrint zonder schuld;

ongeoorloofde ambities.

Ik — ontvouwende duisternis, Zenith van bedrog.

Toppunt van disharmonie en berekende boosaardigheid.

Het fatale orkest van verzet dirigeren:

Een spoor van gebroken levens en verbroken hoop.

Het schip is vreemd.

'Dit is de inhoud daarin

Dat vergiftigt en doordringt

De grondwet van de deugd.

Alles grijpen via negativa, elk afwijzen in Aum:

Eerste smaak van vertrouwdheid, scheiding van het geheel.