A View That Almost Kills - We Invented Paris

You walked away to remember, and I forgot to cry

I wish a bird had taught me to fly

Too many thoughts are in my head now, it already blew up twice

Why must I always be so nice?

I’m standing on this hill, with a view that almost kills

And I slowly disappear into the beauty that I fear

Don’t let go

Please hold on

Don’t you ever, ever give up on me

A million times I tried to write you

But the words didn’t exist, to express my heart to you

I live the life I’ve always dreamed of, but it doesn’t satisfy

Too many worries and so little peace

I’m standing on this hill, with a view that almost kills

And I slowly disappear into the beauty that I fear

Don’t let go

Please hold on

Don’t you ever ever give up on me

You have to know that I remember every kiss

Every minute of each day you’ve been missed

You have to know that you’re the most beautiful girl of all time to me

Je liep weg om het te onthouden, en ik vergat te huilen

Ik wou dat een vogel me had leren vliegen

Er zitten nu te veel gedachten in mijn hoofd, het is al twee keer ontploft

Waarom moet ik altijd zo aardig zijn?

Ik sta op deze heuvel, met een uitzicht dat bijna dodelijk is

En langzaam verdwijn ik in de schoonheid waar ik bang voor ben

Laat niet los

Een momentje alstublieft

Geef me nooit, maar dan ook nooit op

Een miljoen keer heb ik geprobeerd je te schrijven

Maar de woorden bestonden niet, om mijn hart aan jou te uiten

Ik leef het leven waar ik altijd van heb gedroomd, maar het geeft geen voldoening

Te veel zorgen en zo weinig rust

Ik sta op deze heuvel, met een uitzicht dat bijna dodelijk is

En langzaam verdwijn ik in de schoonheid waar ik bang voor ben

Laat niet los

Een momentje alstublieft

Geef me nooit op

Je moet weten dat ik me elke kus herinner

Elke minuut van elke dag ben je gemist

Je moet weten dat je het mooiste meisje aller tijden voor mij bent