87 Southbound - Wayne Hancock

I caught you with him

On them damp, slick, sticky, satin sheets

Then I packed my things and then I hit the streets

87 southbound, to San Anton'

You got your baby, I got no home

The pavements burnin', at a hundred and two

I don’t need to hear no more excuses, but I don’t need you

Lord the sun keeps beatin' me down, and it’s hotter’n hell

And if I’m a lucky I’ll catch a ride, but you can’t never tell

I’d rather be here with the bugs and flies, then back there hearin' your alibis

I heard all that I’m gonna hear you say, I gonna take my pride and go the other

way

87 southbound, to San Anton'

It’s getting late out, I’m forty miles from home

The rain keeps a fallin', like the tears of my eyes

Just tryin' to wash away the hurt from all your lies

(yeah daddy)

And lightnin' streaks across the evenin' sky

And if I’m a lucky (it'll make you?) laid right down and die

I know when the morning comes, I’ll still be a walking son-of-a-gun

When afternoon comes rolls around, I’ll have ten more miles and one more town

(Repeat Chorus)

No I don’t need to hear no more excuses, but I don’t love you

Ik heb je met hem betrapt

Op vochtige, gladde, plakkerige satijnen lakens

Toen pakte ik mijn spullen en toen ging ik de straat op

87 in zuidelijke richting, naar San Anton'

Jij hebt je baby, ik heb geen huis

De trottoirs branden, op honderd en twee

Ik hoef geen excuses meer te horen, maar ik heb jou niet nodig

Heer, de zon blijft me verslaan, en het is heter in de hel

En als ik geluk heb, zal ik een ritje maken, maar je weet het nooit

Ik ben liever hier met de insecten en vliegen, dan daarginds om je alibi's te horen

Ik heb alles gehoord wat ik je ga horen zeggen, ik ga mijn trots nemen en naar de andere gaan

manier

87 in zuidelijke richting, naar San Anton'

Het wordt al laat, ik ben veertig mijl van huis

De regen blijft vallen, zoals de tranen in mijn ogen

Probeer gewoon de pijn van al je leugens weg te wassen

(ja papa)

En bliksemschichten door de avondlucht

En als ik geluk heb (het zal je maken?) Ik ga liggen en sterf

Ik weet dat wanneer de ochtend komt, ik nog steeds een wandelende klootzak zal zijn

Als de middag aanbreekt, heb ik nog tien mijl en nog een stad

(Herhaal refrein)

Nee, ik hoef geen excuses meer te horen, maar ik hou niet van je