Hour of Death - Warhead

…years later: The day of his judgement is now certain.

The execution of a fellow inmate inflames his hate towards the prison and guards…

The sun rises, the light is warm and bright

Another inmate soon will lose his life

One more day, one more night, that’s all

For sure he’ll meet his murderers at dawn

Now they are here to kill another man

The Strap-down Team, I call them the hangmen

One cell is left forever and I know

It’s killing time on death row!

In my hour of death, I wish I’m not alone

You are doing wrong, this law is heresy

IN MY HOUR OF DEATH, I WISH I’M HERE NO MORE

IT’S MY ONLY HOPE;

THAT’S WHAT I’M FIGHTING FOR

The sun goes down, his last night has begun

He has to say good-bye to wife and son

He had hope, the pardon on his mind

But the governor he never signs

There’s still a light that shines across the yard

Working men, playing all their part

The death house awaits the ceremony

Who is next?

It could be me!

In my hour of death, I wish I’m not alone…

Is there hope?

Is there life?

Or will I follow him into the night?

…rejected and killed… no,… not me!!!

Red light, glowing sky at dawn

Right now he fights the fight that can’t be won

They’re taking time, they’re doing their duty

The job is done responsibly

Minutes, days, lifes are passing by Another inmate, now, has lost his life

When prisoners mourn and one man had to go It was killing time on death row!

In my hour of death, I wish I’m not alone…

... jaren later: de dag van zijn oordeel is nu zeker.

De executie van een medegevangene wakkert zijn haat jegens de gevangenis en bewakers aan...

De zon komt op, het licht is warm en helder

Een andere gevangene zal binnenkort zijn leven verliezen

Nog een dag, nog een nacht, dat is alles

Hij zal zijn moordenaars zeker bij zonsopgang ontmoeten

Nu zijn ze hier om een ​​andere man te vermoorden

Het Strap-down Team, ik noem ze de beulen

Eén cel blijft voor altijd over en ik weet het

Het doodt de tijd in de dodencel!

In mijn uur van overlijden zou ik willen dat ik niet alleen ben

Je doet verkeerd, deze wet is ketterij

IN MIJN UUR VAN DOOD WENS IK HIER NIET MEER

HET IS MIJN ENIGE HOOP;

DAT IS WAAR IK VOOR VECHT

De zon gaat onder, zijn laatste nacht is begonnen

Hij moet afscheid nemen van vrouw en zoon

Hij had hoop, de gratie in gedachten

Maar de gouverneur tekent hij nooit

Er schijnt nog steeds een licht over de tuin

Werkende mannen die hun hele rol spelen

Het dodenhuis wacht op de ceremonie

Wie is de volgende?

Ik zou het kunnen zijn!

In mijn uur van overlijden zou ik willen dat ik niet alleen ben...

Is er hoop?

Is er leven?

Of zal ik hem tot diep in de nacht volgen?

...afgewezen en vermoord... nee,... ik niet!!!

Rood licht, gloeiende lucht bij zonsopgang

Op dit moment vecht hij de strijd die niet kan worden gewonnen

Ze nemen de tijd, ze doen hun plicht

Het werk wordt op verantwoorde wijze gedaan

Minuten, dagen, levens gaan voorbij. Een andere gevangene heeft nu zijn leven verloren

Wanneer gevangenen rouwen en een man moest gaan, was het doden van de tijd in de dodencel!

In mijn uur van overlijden zou ik willen dat ik niet alleen ben...