Interlude: Suhaib William - Waqas

Sincerity is the constants effort to limit the contradictions between our good

and our evil

But sometimes that gets blurred and maybe what’s evil isn’t evil

And maybe what appears to be good isn’t good

It’s crazy, when I first became Muslim

Half the time I was called William

And half the time I was called Suhaib

Until now, when I go home, my family still calls me William

I think that’s emblematic of the contradictions that all of us struggle with

Whether at school, whether at work, whether our friends, right

We always feel like we got one foot in the sink and foot in this Dunya

Oprechtheid is de constante poging om de tegenstrijdigheden tussen ons goede te beperken

en ons kwaad

Maar soms wordt dat wazig en misschien is wat slecht is, niet slecht

En misschien is wat goed lijkt, niet goed

Het is gek, toen ik voor het eerst moslim werd

De helft van de tijd werd ik William genoemd

En de helft van de tijd heette ik Suhaib

Tot nu toe, als ik naar huis ga, noemt mijn familie me nog steeds William

Ik denk dat dat typerend is voor de tegenstellingen waar we allemaal mee worstelen

Of het nu op school is, of op het werk, of onze vrienden, toch

We hebben altijd het gevoel dat we met één voet in de gootsteen staan ​​en met één voet in deze Dunya