Sisters of the Moon - Walter Egan, Annie McLoone

Intense silence

As she walks in the room

Black moons in those eyes of hers

Sister of the Moon

The black widow spider makes

More sound than she

And the black moons in those eyes of hers

Made more sense to me

Heavy persuasion

It was hard to breathe

She was dark at the top of the stairs

She called to me

And so I followed

As friends often do

I cared not for love nor money

I think she knew

And the people love her

Filling up her room

I asked her to be my sister

Sister of the moon

Sister…

And so we make our choices

When there is no choice

We listen to their voices

Ignoring our own voice

The people who love her

Are always the most cruel

I asked her be my sister

Sister of the moon

Sister…

Sister…

Sister…

I call her sister of the moon

Some say illusions are her game

They want to wrap her in velvet robes of gloom

Does anyone know her name?

Intense silence

As she walks in the room

Her black robes trailing

Sister of the moon

And the black widow spider

Makes more sound than she

And the black moons in those eyes of hers

Made more sense to me

Heavy persuasion

It was hard to breathe

And she was dark at the top of the stairs

And she calls

And she calls

And she calls

To me…

Sister…

Sister…

Sister…

Intense stilte

Terwijl ze door de kamer loopt

Zwarte manen in die ogen van haar

Zuster van de maan

De spin van de zwarte weduwe maakt

Meer geluid dan zij

En de zwarte manen in die ogen van haar

Was logischer voor mij

Zware overtuiging

Het was moeilijk om te ademen

Boven aan de trap was ze donker

Ze belde naar mij

En dus volgde ik

Zoals vrienden vaak doen

Ik gaf niet om liefde of geld

Ik denk dat ze het wist

En de mensen houden van haar

Haar kamer vullen

Ik vroeg haar om mijn zus te zijn

Zuster van de maan

Zus…

En dus maken we onze keuzes

Wanneer er geen keuze is

We luisteren naar hun stemmen

Onze eigen stem negeren

De mensen die van haar houden

Zijn altijd de meest wrede

Ik vroeg haar mijn zus te zijn

Zuster van de maan

Zus…

Zus…

Zus…

Ik noem haar zus van de maan

Sommigen zeggen dat illusies haar spel zijn

Ze willen haar wikkelen in fluwelen gewaden van somberheid

Weet iemand haar naam?

Intense stilte

Terwijl ze door de kamer loopt

Haar zwarte gewaden slepend

Zuster van de maan

En de zwarte weduwe-spin

Maakt meer geluid dan zij

En de zwarte manen in die ogen van haar

Was logischer voor mij

Zware overtuiging

Het was moeilijk om te ademen

En ze was donker bovenaan de trap

En ze belt

En ze belt

En ze belt

Naar mij…

Zus…

Zus…

Zus…