Death On The Lips - Walking Papers

Those girls weren’t thinking 'bout the weather

When decided what they was gonna wear tonight

They curl their lips yeah they huddle together

On a curb outside a dive called the Satellite

They do their best to look unimpressed

They suck on cigarettes like cancer doesn’t exist

One night only is what they suggest, if it’s alright

I’ve kissed death th lips

And I said goodbye to lie I’ve been living

And I’m not sur this is it

But, tonight I’m getting by on what the streets are giving

I’m the ghost of the unforgiven

I’ve got eyes like the back of a mirror

I hide in the shadows of my bad decisions

And she’s the only one that can make me disappear

Yeah, those girls weren’t thinking 'bout tomorrow

They say they don’t care what anyone thinks

They spent a lifetime getting ready to go dancing

So they can stand there in the corner

Circling their straws in their drinks

She’s the first light in the distance

After a decades in the dark

She’s a pair of jumper cables

On a heart that wouldn’t start

She’s a splash of Coca-Cola

In a glass of Maker’s Mark

And, I’ve kissed death the lips

And I say goodbye to lie I’ve been living

And I’m not sure this is it

But, tonight I’m getting by

On what the streets are giving

I’ve kissed death the lips

And I said goodbye to lie I’ve been living

And I’m not sure this is it

But, tonight I’m getting by on what the streets are giving

I’m the ghost of the unforgiven

I’ve got eyes like the back of a mirror

I hide in the shadows of my bad decisions

And she’s the only one that can make me disappear

Die meiden dachten niet aan het weer

Wanneer besloten wat ze vanavond zouden dragen

Ze krullen hun lippen, ja ze kruipen bij elkaar

Op een stoeprand buiten een duik genaamd de Satellite

Ze doen hun best om er niet onder de indruk uit te zien

Ze zuigen op sigaretten alsof kanker niet bestaat

Slechts één nacht is wat ze voorstellen, als het goed is

Ik kuste de dood op de lippen

En ik nam afscheid van de leugen die ik heb geleefd

En ik weet niet zeker of dit het is

Maar vanavond kom ik rond met wat de straten geven

Ik ben de geest van de onvergeven

Ik heb ogen als de achterkant van een spiegel

Ik verschuil me in de schaduw van mijn slechte beslissingen

En zij is de enige die me kan laten verdwijnen

Ja, die meiden dachten niet aan morgen

Ze zeggen dat het ze niets kan schelen wat iemand denkt

Ze waren hun hele leven bezig om zich klaar te maken om te gaan dansen

Zodat ze daar in de hoek kunnen staan

Ze cirkelen met hun rietjes in hun drankjes

Ze is het eerste licht in de verte

Na tientallen jaren in het donker

Ze is een paar springkabels

Op een hart dat niet zou beginnen

Ze is een scheutje Coca-Cola

In een glas Maker's Mark

En ik heb de dood op de lippen gekust

En ik zeg vaarwel tegen de leugen die ik heb geleefd

En ik weet niet zeker of dit het is

Maar vanavond red ik het wel

Over wat de straten geven

Ik heb de dood op de lippen gekust

En ik nam afscheid van de leugen die ik heb geleefd

En ik weet niet zeker of dit het is

Maar vanavond kom ik rond met wat de straten geven

Ik ben de geest van de onvergeven

Ik heb ogen als de achterkant van een spiegel

Ik verschuil me in de schaduw van mijn slechte beslissingen

En zij is de enige die me kan laten verdwijnen