Divine - Appalling - Vulture Industries

We came offering our souls.

In search of light it’s easy to find shadows.

At first all was clear as night.

But this would prove to fade.

As we pressed on deeper still,

We found the land you sold as golden meadows.

A blight ridden ashen ground

And there we killed the truth.

Then compassion died too.

I know my death has a face.

It is an image of you,

And you’re plentiful.

There we would build our mounds.

On these scared cold plains,

where dawn had turned to ashes.

Amongst men with empty eyes

Grace can’t be distinguished.

In our quest for light

We would advance and leave our wake in tatters.

Just like death on a rampant ride

On our zealous quest for you.

There hung a rag for our wounds at the end of the line.

It meant death to go back;

It was a crime of the mind.

When that whistle blew it was once more our time,

to show our spirits were primed and our bodies were ripe.

On the day we killed the truth

And compassion died too.

My death is an image of you

In its grandeur and grace;

Divine, appalling!

We kwamen onze ziel aanbieden.

Op zoek naar licht is het gemakkelijk om schaduwen te vinden.

In het begin was alles helder als de nacht.

Maar dit zou blijken te vervagen.

Terwijl we nog dieper doordrongen,

We hebben het land dat u verkocht als gouden weiden gevonden.

Een door bacterievuur geteisterde asgrauwe grond

En daar hebben we de waarheid vermoord.

Toen stierf ook mededogen.

Ik weet dat mijn dood een gezicht heeft.

Het is een afbeelding van jou,

En je bent er in overvloed.

Daar zouden we onze terpen bouwen.

Op deze bange koude vlaktes,

waar de dageraad in as was veranderd.

Onder mannen met lege ogen

Genade kan niet worden onderscheiden.

In onze zoektocht naar licht

We zouden vooruitgaan en ons kielzog aan flarden laten.

Net als de dood tijdens een ongebreidelde rit

Op onze ijverige zoektocht voor jou.

Aan het einde van de rij hing een vod voor onze wonden.

Het betekende de dood om terug te gaan;

Het was een misdaad van de geest.

Toen dat fluitsignaal klonk, was het weer onze tijd,

om te laten zien dat onze geest klaar was en dat onze lichamen rijp waren.

Op de dag dat we de waarheid doodden

En mededogen stierf ook.

Mijn dood is een afbeelding van jou

In zijn grootsheid en gratie;

Goddelijk, verschrikkelijk!