Suicide Forest - Vredehammer

I witness the decay

I watch it turn from life to grey

I gather crumbs of bliss

I curse myself for wanting this

Some say life should be cherished

As if it were a gift, brought to you and no one else

Who built this lie?

I live beyond your sight

I bear the voice of silenced cries

I hopelessly descend

I long to face the end

There is a place away from this, where I belong

I leave the past behind and journey across the seas

Along the mountainsides enfeebled, I exceed

As if predestined, I can feel it calling me

The path that waits behind the mist, impatiently

My destination’s at its end and so I kneel

To let Aokigaharas' force make use of me

Suicide forest

Captive, bewitched

Suicide forest

Life-ending peace

Bound to bear the chains of disbelief I curse my kind

Death is all I long for as I tread across the line

Ik ben getuige van het verval

Ik zie hoe het van leven naar grijs verandert

Ik verzamel kruimels van gelukzaligheid

Ik vervloek mezelf dat ik dit wil

Sommigen zeggen dat het leven gekoesterd moet worden

Alsof het een geschenk is, aan jou gebracht en aan niemand anders

Wie heeft deze leugen verzonnen?

Ik leef buiten je zicht

Ik verdraag de stem van stille kreten

Ik daal hopeloos af

Ik verlang ernaar om het einde onder ogen te zien

Er is een plaats hier vandaan, waar ik thuishoor

Ik laat het verleden achter en reis over de zeeën

Langs de berghellingen verzwakt, ik overtreffen

Alsof het voorbestemd was, voel ik dat het me roept

Het pad dat ongeduldig achter de mist wacht

Mijn bestemming is op zijn einde en dus kniel ik

Om de kracht van Aokigaharas mij te laten gebruiken

Zelfmoord bos

Gevangen, betoverd

Zelfmoord bos

Levensbeëindigende vrede

Gebonden om de ketenen van ongeloof te dragen, vervloek ik mijn soort

De dood is alles waar ik naar verlang terwijl ik over de streep loop