Два билета - Владимир Лёвкин

Самолёты, поезда

Серпантином города за мной

Где-то забыт покой, как успеть?

Тихо слышно звук шагов

Незаметные следы

Знаю, оставляешь ты, и их не стереть

Два билета в лето, два билета в осень

Два, и у зимы будем ждать весны

Чтобы нас любовь встречала ровно в восемь

Может.

сказка это, к счастью два билета

Время ожиданий и разлук

И тепло любимых рук

Одиноких нет преград

Не укрыться даже за стеной

Если там быть одной не со мной

Так отчётливо звучит

Ежедневный шум дорог

Не заметит, как я смог остаться с тобой

Два билета в лето, два билета в осень

Два, и у зимы будем ждать весны

Чтобы нас любовь встречала ровно в восемь

Может.

сказка это, к счастью два билета

Время ожиданий и разлук

И тепло любимых рук

Куда ведут километры

Историй простых сюжеты

Встречи ждут, минуты отмеряя

Лишь двоим нам досталась

Радость сквозь печаль и грусть

Верю, что дождусь, дождусь

Два билета в лето, два билета в осень

Два, и у зимы будем ждать весны

Чтобы нас любовь встречала ровно в восемь

Может.

сказка это, к счастью два билета

Время ожиданий и разлук

И тепло любимых рук

Vliegtuigen, treinen

Serpentine stad achter mij

Ergens vergeten vrede, hoe op tijd te zijn?

Hoor zachtjes het geluid van voetstappen

Onzichtbare sporen

Ik weet dat je weggaat, en ze kunnen niet worden gewist

Twee kaartjes voor de zomer, twee kaartjes voor de herfst

Twee, en tegen de winter wachten we op de lente

Zodat liefde ons precies om acht uur ontmoet

Kan zijn.

dit is een sprookje, gelukkig twee kaartjes

Tijd van wachten en afscheid nemen

En de warmte van je geliefde handen

Eenzaam geen barrières

Verstop je niet eens achter een muur

Als er een niet bij mij is

Klinkt zo duidelijk

Dagelijks lawaai van de weg

Zal niet merken hoe ik bij je kon blijven

Twee kaartjes voor de zomer, twee kaartjes voor de herfst

Twee, en tegen de winter wachten we op de lente

Zodat liefde ons precies om acht uur ontmoet

Kan zijn.

dit is een sprookje, gelukkig twee kaartjes

Tijd van wachten en afscheid nemen

En de warmte van je geliefde handen

Waar leiden kilometers naartoe?

Verhalen van eenvoudige plots

Vergaderingen wachten, minuten meten

Slechts twee van ons kregen

Vreugde door verdriet en verdriet

Ik geloof dat ik zal wachten, ik zal wachten

Twee kaartjes voor de zomer, twee kaartjes voor de herfst

Twee, en tegen de winter wachten we op de lente

Zodat liefde ons precies om acht uur ontmoet

Kan zijn.

dit is een sprookje, gelukkig twee kaartjes

Tijd van wachten en afscheid nemen

En de warmte van je geliefde handen