Winterschatten - Vinterriket

Letztes Laub strzte fahl braun zu Boden, whrend Wasser und Erde

Erstarrten.

Verfall, Vergnglichkeit.

Eben noch Symbol der Erneuerung

Liegt ihr jetzt leblos, das ausgetrocknete Antlitz auf den Boden gepresst.

Warten.

Warten auf Eis.

Schnee.

Klte.

Dunkel.

Endloses, ewiges Eis.

Silberner Schnee, kraftvolle Klte, dauerndes Dunkel.

Die Zweige der

Dunklen Tannen warteten darauf, vom Schnee bedeckt zu werden.

Knirschende Klte.

Tosende Ben wollten den Wald zerreien.

Wtender Wind.

Graue Schlieren lasten auf der Lichtung.

Nichtiger

Nebel.

In der frhen Dmmerung und dem ewig drckenden Dunkel

Liegt Deine Vollkommenheit, Winter.

Laatste bladeren vielen bleekbruin op de grond, terwijl water en aarde

bevroor.

verval, vergankelijkheid.

Gewoon een symbool van vernieuwing

Ze ligt nu levenloos, haar uitgedroogde gezicht tegen de grond gedrukt.

Aan het wachten.

wachten op ijs

Sneeuw.

koud.

Donker.

Eindeloos, eeuwig ijs.

Zilveren sneeuw, krachtige kou, permanente duisternis.

de takken van

Donkere dennenbomen wachtten om met sneeuw bedekt te worden.

Knarsend koud.

Razende Ben wilde het bos verscheuren.

boze wind.

Grijze strepen wegen op de open plek.

niets

Mist.

In de vroege schemering en de eeuwig benauwende duisternis

Ligt je perfectie, winter.