Forgiveness - Verb T, Illinformed, Smellington Piff

Yeah

Uh

Yeah

Uh

Particles and dust of old worlds sit along me

Surrounded by all of one’s was and what got me

Spitting out the poison in my mouth, I watched it twist around

And hit the ground, I’m tryna to figure out if I fit the crown

The deep depression, keeping it in check

Shaking out the stress, anger, hatred, and the disrespect

What’s the price I pay for worrying my life away

Time and time again, thoughts emerge like a tidal wave

Kind of strange, self destruction on my mind again

I remain searching in the clouds for the higher planes

Forgive me please, I don’t mean to sound ungrateful

There’s a lot of love from friends and I appreciate you

I’ve been very lucky, but I also ram myself into the ground

Moving ‘round without resting and losing out

I feel stupid now, I hold my hands open

A man broken, but far from hopeless

I hold my hands out, please forgive me

I feel like a strange energy is with me

In a way, this is absurd to feel

You can call it self-righteousness versus guilt

I hold my hands out, please forgive me

I feel like a strange energy is with me

In a way, this is absurd to feel

Looking for the right path and I’m searching still

between wanting to be Harvey Dent and Clark Kent

I swear I keep a self-destruct button at arm’s length

It’s like I’m dealing with a thirst that I can’t quench

I’m playing snakes and ladders with a cat and a sharp fence

I’m looking at the situation that I’m in

With countless little pricks praying that I pack it in

Never will I sack it off and give ‘em all the satisfaction

Everyday’s a battle with myself that I have to win

Handling the pressure, dealing with the nonsense

Feeling like Stan living with a guilty conscience

We all find it hard to admit when we done wrong

For instance, with business tryna figure out where money’s gone

And a wise man forgives but he don’t forget

‘Cause otherwise he’ll be living with a load of regrets

Yo we should all try swallowing our pride

Now telling ourselves tomorrow’s gonna be fine

Still searching, tryna find forgiveness

Even though I know I’m never wrong in my business

Righteous, yet I’m a walking contradiction

Talking to the devil then my head with the prediction

If I never felt pain, I’ll think that everything was fiction

Nothing here’s real, everyone’s a famed fake

Where you get stabbed in the back with a painstake

Just for name sake, these situations give me brain ache

I play the game with a plain face

And enough tricks up my sleeve to save grace, remember

A good friend’s worth two in the end

You only repent to relapse and do it again

Make a mistake and learn, or face your fate and burn

Wait to take your turn, or chase and bait the worm

It’s debatable, I hold my hands out with a papal bull

The guilt’s inescapable, don’t get caught in it

Ja

uh

Ja

uh

Deeltjes en stof van oude werelden zitten naast me

Omringd door al iemands was en wat mij kreeg

Ik spuugde het gif in mijn mond en keek hoe het ronddraaide

En raak de grond, ik probeer erachter te komen of ik de kroon pas

De diepe depressie, het in toom houden

De stress, woede, haat en het gebrek aan respect eruit schudden

Wat is de prijs die ik betaal om me zorgen te maken over mijn leven?

Keer op keer komen gedachten naar boven als een vloedgolf

Een beetje vreemd, zelfvernietiging weer in mijn gedachten

Ik blijf in de wolken zoeken naar de hogere vliegtuigen

Vergeef me alsjeblieft, ik wil niet ondankbaar klinken

Er is veel liefde van vrienden en ik waardeer je

Ik heb veel geluk gehad, maar ik ram mezelf ook de grond in

Bewegen zonder te rusten en te verliezen

Ik voel me nu dom, ik houd mijn handen open

Een gebroken man, maar verre van hopeloos

Ik strek mijn handen uit, vergeef me alsjeblieft

Ik heb het gevoel dat er een vreemde energie bij me is

In zekere zin is dit absurd om te voelen

Je kunt het zelfingenomenheid versus schuldgevoel noemen

Ik strek mijn handen uit, vergeef me alsjeblieft

Ik heb het gevoel dat er een vreemde energie bij me is

In zekere zin is dit absurd om te voelen

Op zoek naar het juiste pad en ik ben nog steeds op zoek

tussen Harvey Dent en Clark Kent willen zijn

Ik zweer dat ik een zelfvernietigingsknop op afstand houd

Het is alsof ik te maken heb met een dorst die ik niet kan lessen

Ik speel slangen en ladders met een kat en een scherp hek

Ik kijk naar de situatie waarin ik me bevind

Met talloze kleine prikjes biddend dat ik het inpak

Nooit zal ik het afdoen en ze alle voldoening geven

Elke dag is een gevecht met mezelf dat ik moet winnen

Omgaan met de druk, omgaan met de onzin

Het gevoel hebben dat Stan met een schuldig geweten leeft

We vinden het allemaal moeilijk om toe te geven wanneer we iets verkeerd hebben gedaan

Probeer bijvoorbeeld met het bedrijfsleven uit te zoeken waar het geld is gebleven

En een wijs man vergeeft, maar hij vergeet niet

Want anders zal hij leven met een hoop spijt

We zouden allemaal moeten proberen onze trots in te slikken

Nu tegen onszelf zeggen dat het morgen goed komt

Nog steeds aan het zoeken, probeer vergeving te vinden

Ook al weet ik dat ik nooit ongelijk heb in mijn bedrijf

Rechtvaardig, maar ik ben een wandelende contradictie

Praten met de duivel en dan mijn hoofd met de voorspelling

Als ik nooit pijn heb gevoeld, denk ik dat alles fictie was

Niets is hier echt, iedereen is een beroemde nep

Waar je met moeite in de rug wordt gestoken

Gewoon voor de naam, deze situaties bezorgen me hersenpijn

Ik speel het spel met een duidelijk gezicht

En genoeg trucjes in mijn mouw om genade te redden, onthoud

Een goede vriend is uiteindelijk twee waard

Je hebt alleen berouw om terug te vallen en het opnieuw te doen

Maak een fout en leer, of zie je lot onder ogen en verbrand

Wacht tot je aan de beurt bent of jaag op de worm

Het is discutabel, ik steek mijn handen uit met een pauselijke stier

Het schuldgevoel is onontkoombaar, raak er niet in verstrikt