Parquet - Verano

Con gli occhi spenti ti guarda appena

Dentro la luce della mattina

Tu mi ricordi quando si perde

Ho fatto il tifo senza pensare

Forse ci è bastato fare finta di star bene

A piedi nudi sopra il parquet

Non ti riconosco, ma ti vedo che sorridi

Più ti allontani, più sento il sole

Cammino dentro ai tuoi pensieri

Ci trovo mondi da disegnare

Tu mi ricordi e quando si vuole

Ci si confonde dentro alle nuvole

Forse sarà stato non trovarci nella sera

Di questo inverno che non ci va

Mi ricordo che sto bene se sorridi

Più ti allontani, più sento il sole

Forse ci è bastato fare finta di star bene

A piedi nudi sopra il parquet

Non ti riconosco, ma ti vedo che sorridi

Più ti allontani, più cerco il sole

Met doffe ogen kijkt hij je amper aan

In het ochtendlicht

Je herinnert me eraan wanneer we verliezen

Ik juichte zonder na te denken

Misschien was het genoeg voor ons om te doen alsof we in orde waren

Op blote voeten op het parket

Ik herken je niet, maar ik zie je glimlachen

Hoe verder je gaat, hoe meer ik de zon voel

Ik wandel in je gedachten

Daar vind ik werelden om te tekenen

Je herinnert je mij en wanneer je wilt

We raken verward in de wolken

Misschien was het niet om ons 's avonds te vinden

Over deze winter gaat dat niet

Ik herinner me dat het goed met me gaat als je lacht

Hoe verder je gaat, hoe meer ik de zon voel

Misschien was het genoeg voor ons om te doen alsof we in orde waren

Op blote voeten op het parket

Ik herken je niet, maar ik zie je glimlachen

Hoe verder je weggaat, hoe meer ik de zon zoek