Dukkha - Venom Prison

Devoured by light

Succumbed to darkness

I lie awake at night

And sleep all day

With my eyes open

Drawing nails into my veins

To end the pain of desolation

Vision blurred, a feeling of relief induced

Deep extasis caused by physically inflicted sensation

Drawing nails into my veins

To end the pain of desolation

Captivated by void

I pass through lifelessness

Illusions merge

With the gloom of my reality

Like a parasite

Anxiety manifests itself

Within my physicality

Muscular tensions

Like electric shocks in my brain

In this dark abyss of pain

I decompose

Staring through the mist

I ask myself, is there a way out?

Samsara, Samsara, Samsara

Suffering, suffering, suffering

I am a burden to myself

Condemned to nothingness

I’m slowly peeling off my skin

Inch by inch

Hung up on a rusty hook

I see the reflection of my weakness

Ugliness inside and out

Tortured existence

I wish to be dead

Verslonden door licht

Bezweken aan de duisternis

Ik lig 's nachts wakker

En de hele dag slapen

Met mijn ogen open

Nagels in mijn aderen trekken

Om een ​​einde te maken aan de pijn van verlatenheid

Wazig zicht, een gevoel van opluchting veroorzaakt

Diepe extase veroorzaakt door fysiek toegebrachte sensaties

Nagels in mijn aderen trekken

Om een ​​einde te maken aan de pijn van verlatenheid

Gefascineerd door leegte

Ik ga door levenloosheid

Illusies versmelten

Met de somberheid van mijn realiteit

Zoals een parasiet

Angst manifesteert zich

Binnen mijn fysiek

Spierspanningen

Zoals elektrische schokken in mijn hersenen

In deze donkere afgrond van pijn

ik ontbind

Staren door de mist

Ik vraag mezelf af, is er een uitweg?

Samsara, Samsara, Samsara

Lijden, lijden, lijden

Ik ben een last voor mezelf

Tot niets veroordeeld

Ik pel langzaam van mijn huid

Stukje bij beetje

Opgehangen aan een roestige haak

Ik zie de weerspiegeling van mijn zwakte

Lelijkheid van binnen en van buiten

Gemarteld bestaan

Ik zou dood willen zijn